نقد تاریخ نگاری انقلاب اسلامی - کتاب اول
سال نشر : 1388
تعداد صفحات : 293
معرفی کتاب
در این مجموعه هشت کتاب از نویسندگان داخلی و خارجی درباره ی ابعاد مختلف انقلاب اسلامی بررسی و نقد شده است.در اولین مقاله ی مجموعه ی حاضر آقای علی کردی به معرفی و نقد کتاب «مبانی مشروعیت و قدرت در جمهوری اسلامی ایران» نوشته ی عباس زارع پرداخته است که در سال 1380 توسط انتشارات مؤسسه ی فرهنگ و دانش چاپ شده است. این کتاب با بررسی مبانی مشروعیت، معتقد است که پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران حاکمیت به دورانی از سنت زدایی وارد شده و با خصوصیت کاریزمایی مشروعیت هم عنان گردیده است. در ادامه نویسنده با بیان ساختار قدرت در رژیم شاهنشاهی، آن را حکومتی خودکامه و پاتریمونیال معرفی می کند. وی انقلاب اسلامی را جنبشی اعتراضی از نوع جنبش های کاریزمایی جهت زدودن نظام سنتی و استقرار نظام جدید همبستگی اجتماعی می داند. در نهایت رخدادهای انقلابی چون: تسخیر لانه ی جاسوسی آمریکا، قطع رابطه با آمریکا و دفاع در جنگ تحمیلی را به سیادت کاریزمایی امام(ره) نسبت می دهد. آقای کردی با معرفی اجمالی این کتاب، آن را از لحاظ شکلی، روشی و محتوایی مورد نقد قرار داده و انتساب رهبر کاریزمایی به حضرت امام خمینی را به چالش کشیده است.
دومین مقاله ی مجموعه ی حاضر را آقای دکتر رشید جعفرپور در معرفی و نقد کتاب«ایران در حکومت روحانیون» نوشته است. این کتاب ترجمه ای است از کتاب «Iran Under The Ayatollahs» نوشته ی دیلیپ هیرو Dilip Hiro که توسط آقای محمدجواد یعقوبی به فارسی برگردانده شده و در سال 1386 مرکز بازشناسی اسلام و ایران آن را به چاپ رسانده است. هدف نویسنده از نگارش این کتاب ارائه ی تاریخ سیاسی ـ اقتصادی ایران عنوان شده است. نقطه ی تمرکز این بررسی عمدتاً رویدادهای قبل و بعد از انقلاب اسلامی در سال 1357 می باشد. وی با نگاهی گذرا به سلسله های صفویه، قاجاریه و پهلوی و نشان دادن تقابل دولت با روحانیت با رویکردی تاریخی به حوادث 15 خرداد 1342 تا پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 پرداخته است.
سومین مقاله ی مجموعه ی حاضر را آقای محمد طاهری مقدم در معرفی و نقد کتاب «تاریخ سیاسی بیست و پنج ساله ایران (از کودتا تا انقلاب)» نوشته است. این کتاب را سرهنگ غلامرضا نجاتی در دو جلد نگاشته و مؤسسه ی خدمات فرهنگی رسا در سال 1371 به چاپ رسانده است. نویسنده که از افسران سابق ارتش شاهنشاهی و متمایل به جبهه ی ملی بوده است، تاریخ سیاسی ایران را از سال 1332 تا 1357 بر اساس نگرش فکری و سیاسی خود نگاشته است.
چهارمین مقاله ی این مجموعه را آقای ولی الله حامی کلوانق در معرفی و نقد خاطرات آخرین نخست وزیر پهلوی دوم نوشته است. «یکرنگی»، کتابی است به قلم شاپور بختیار، که آن را در سال1361 به زبان فرانسه در پاریس منتشر کرده و خانم مهشید امیرشاهی این کتاب را به فارسی برگردانده است. در این کتاب بختیار با بازگویی زندگینامه ی خود و با اشاره به مبارزات ملی گرایانه اش و با وجود اعتراض به فساد دربار محمدرضا شاه مدعی می شود که پست نخست وزیری این رژیم را با هدف بهبود اوضاع مملکت پذیرفت. او با اصرار به توهم توطئه ی دائمی، آمریکا، شوروی و ارتش ایران را عاملان سقوط دولت خود معرفی می کند. وی با ادعاهای بدون مدرک و استناد به تخریب انقلابیون و شخص امام(ره) می پردازد که در مقاله ی حاضر میزان صحت و سقم ادعاهای وی مورد بررسی قرار گرفته است.
آقای علیرضا نقی زاده ملایوسفی پنجمین مقاله ی مجموعه ی حاضر را در معرفی و نقد کتاب «شکل گیری انقلاب اسلامی؛ از سلطنت پهلوی تا جمهوری اسلامی» نوشته است. این کتاب نوشته ی محسن میلانی است که مجتبی عطارزاده به فارسی ترجمه کرده و در سال 1381 انتشارات گام نو آن را چاپ و منتشر ساخته است. نویسنده در این کتاب در پی آن است تا چگونگی شکل گیری انقلاب اسلامی ایران و روند به قدرت رسیدن انقلابیون را شرح دهد. البته پیروزی انقلاب اسلامی نقطه ی پایانی کتاب نیست و نویسنده، مسائل انقلابیون پس از انقلاب اسلامی را نیز در این اثر تحلیل کرده است.
در ششمین مقاله ی مجموعه ی حاضر آقای رضا تابش به بررسی و نقد کتاب «مشروطه ی ایرانی» نوشته ی ماشاالله آجودانی پرداخته است که در دی ماه 1382 انتشارات اختران منتشر کرد و در سال 1385 به چاپ هفتم رسید. در ابتدای این کتاب ساختارهای دو قدرت مؤثر سیاسی و اجتماعی دوره ی قاجار (روحانیت و سلطنت) بررسی شده و در ادامه سرنوشت پرتناقض روشنفکران مشروطه خواه و سرنوشت آزادی در ایران مطمح نظر قرار گرفته است.
مقاله ی هفتم مجموعه ی نقد حاضر، نوشته ی آقای محمد علی صدر شیرازی در معرفی و نقد کتاب «انقلاب ایران در دو حرکت» به قلم مهدی بازرگان است که مؤلف آن را زمانی تألیف کرده است که به تقابل با نیروهای انقلابی و امام خمینی و همچنین به حمایت از غرب روی آورده بود. بازرگان در این کتاب مدعی است که انقلاب اسلامی ایران دو حرکت متمایز داشته است: در حرکت اول مردم به خاطر هدف به دنبال اشخاص می رفتند اما پس از پیروزی انقلاب «اشخاص جانشین اهداف گشتند». وی حرکت اول را مجموعه ی متحد از کسانی چون ملی گراها با مذهبی ها می داند که در حرکت دوم این وحدت از بین رفته است.
مقاله ی هشتم این مجموعه گرچه از جنس دیگری است، اما موضوع آن با موضوعات مقاله های پیشین مشترک است. آقای مهدی حق بین در این مقاله ، رمان «زمستان 62» اثر اسماعیل فصیح را مورد نقد و بررسی قرار می دهد. این کتاب در سال های آغازین دهه ی 1370 مجوز انتشار گرفت و به سرعت چندین بار تجدید چاپ شد. این رمان به وضعیت به اصطلاح «بحران زده» ی دوره ی جنگ تحمیلی پرداخته است. این کتاب که به صورت داستانی نگارش یافته است، اوضاع ایران در زمان جنگ تحمیلی را اوضاعی نابسامان و خفقانی معرفی می کند. کنایه های انتقادی این کتاب پا را فراتر گذاشته و به دین ستیزی و تخریب جانفشانی ها و ایثار مردم در جبهه های جنگ پرداخته است.
-
زبان کتابفارسی
-
سال نشر1388
-
چاپ جاری1
-
تاریخ اولین چاپ1388
-
شمارگان2000
-
نوع جلدجلد نرم
-
قطعوزیری
-
تعداد صفحات293
-
ناشر
-
تحقیق و تنظیم کتاب
-
وزن476
-
تاریخ ثبت اطلاعاتدوشنبه 30 دی 1392
-
شناسه15405
-
دسته بندی :
محصولات مرتبط
اخبار مرتبط