دولت پهلوی و توسعه اقتصادی

در این اثر ساختار دولت های پهلوی اول و دوم در قالب الگوی نئوپاتریمونیالیزم مورد بررسی قرار گرفته است.
عدم نهادینگی سیاسی، ساخت های موازی سیاسی و اقتصادی، تقابل ساخت های سنتی و مدرن، عدم توانایی استخراجی، توزیعی، بحران نفوذ و ... از شاخص های ناکارآمدی ساختاری و کارکردی دولت پهلوی می باشند و از عوامل اصلی عدم تحقق توسعه اقتصادی در دوره پهلوی به شمار می آیند.
مؤلف، این روند را در چارچوب نئوپاتریمونیالیزم (سلطانیسم، کلاینتالیسم و کورپوراتیسم) بررسی می کند.