روابط ایران و چین قبل و بعد از انقلاب اسلامی
سال نشر : 1390
تعداد صفحات : 320
معرفی کتاب
بررسی روابط ایران و چین به عنوان دو کشور آسیایی و تاریخی نیازمند شناخت اهداف، منافع و رویکردهای سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی آنها می باشد. این دو کشور از گذشته های بسیار دور تا به امروز فراز و نشیب های زیادی را در روابط فی مابین پشت سرگذاشته اند. مناسبات ایران و چین قبل و بعد از انقلاب اسلامی تفاوت های زیادی دارد. روابط دو کشور در دوره ی پهلوی تحت تأثیر ساختار نظام بین الملل و همراهی نزدیک ایران و آمریکا، به عنوان یکی از قطب های قدرت جهانی، قرار داشت و سیاست کلی ایرانِ قبل از انقلاب تحت تأثیر نظام دو قطبی بین المللی بود.ایران و چین بنا به ملاحظات ایدئولوژیکِ حاکم بر قطب بند ی های شرق و غرب از دو راه متفاوت برای ارزیابی نظام بین الملل استفاده می کردند. چین با توجه به گرایش به بلوک شرق و کمونیسم به شدت از بلوک غرب و اقمار آن دوری می کرد، در حالی که ایران به نوعی جزء اقمار بلوک غرب محسوب می شد و تحت تسلط عقاید این بلوک قرار داشت. با وجود نگرش کلی مذکور، در آستانه ی پیروزی انقلاب اسلامی از آنجا که یکی از اصول حاکم بر انقلاب اسلامی نفی همزمان تسلط غرب و شرق بر ایران بود، چین از رژیم شاه در برابر انقلاب اسلامی حمایت کرد و حتی در روزهای آخر حکومت پهلوی از سرکوب قیام 17 شهریور 1357 جانب داری نمود. این حمایت از سردرگمی چین و قدرت های بزرگ جهانی حکایت داشت و باعث شد تا پس از پیروزی انقلاب اسلامی سایه ی سنگین آن بر روابط دو کشور حاکم شود.
پس از تثبیت جمهوری اسلامی در ایران اندک اندک روابط دو کشور به ویژه در زمینه ی اقتصادی و نظامی رو به گسترش نهاد. در این پژوهش ضمن بررسی تاریخی روابط ایران و چین تلاش شده است تا مبنا و چگونگی این روابط مورد تحلیل قرار گیرد و عوامل همکاری یا عدم همکاری بین این دو کشور بررسی شود.
-
زبان کتابفارسی
-
سال نشر1390
-
چاپ جاری1
-
تاریخ اولین چاپ1390
-
شمارگان1000
-
نوع جلدجلد نرم
-
قطعرقعی
-
تعداد صفحات320
-
ناشر
-
نویسنده
-
وزن500
-
تاریخ ثبت اطلاعاتشنبه 15 فروردین 1394
-
شناسه24830
-
دسته بندی :
محصولات مرتبط