یکی از شیوه های ابراز نظر در مورد قدرت و نظام سیاسی در دوره پهلوی دوم، سرودن شعر بود. از آن جایی که اختناق حاکم بر جامعه اجازه اعتراض و اظهار نظر صریح را نمی داد، بسیاری از افراد با استفاده از صنایع ادبی، چون کنایه و ایهام و … در قالب شعر، مخالفت خویش را با وضعیت موجود اعلام می کردند. از طرف دیگر تعدادی از طرفداران رژیم پهلوی نیز به وسیله شعر به تعریف از این رژیم می پرداختند.این کتاب اشعار مخالفین و موافقین رژیم پهلوی را با توجه به مبانی فکری آنها، مطرح کرده و مضامین و معانی هر کدام را مورد بحث قرار داده است.