یونس و بلقا (نمایشنامه عروسکی)

این داستان، داستان یونس و بلقاست. یونس در سرزمین نینوا به هدایت مردم مشغول است و چهل سال است که مردم را هدایت می کند، ولی مردم همچنان به بت پرستی مشغول اند.

در نمایشنامه عروسکی یونس و بلقا اثر انوش معظمی، رویکردهای نویسنده، نگرش یک قصه گو و داستان نویس است. توصیف هایی که از زبان ماهی های داستان بیان می شود، کاملا شبیه قصه و داستان هستند. معظمی در این نمایشنامه وقتی چیزی را توصیف می کند، بیانش در واقع نوعی زمزمه روحی است و درست حالت کسی را دارد که با اشتیاق اعتقادات خود را بیان می کند. او داستان حضرت یونس (ع) را با نگاه خاص خود می بیند؛ به همین دلیل جملات و ساختار دیالوگ های نمایشنامه بن مایه های عاطفی دارند.

دیالوگ های شخصیت هایی که نمایشنامه نویس خلق کرده، اغلب احساسات و مفاهیم خود داستان یونس پیامبر را منتقل می کنند و ماهی های حاضر در نمایشنامه در قالب مکالمه ها، مضمونی در کلیت یکپارچه را به زبان می آورند. همین موضوع، فهم داستان را برای مخاطبان کودک و حتی خردسال آسان کرده است. همچنین در نمایشنامه یونس و بلقا پرهیز از حاشیه پردازی و اطناب نویسنده، باعث شده تا به مفهوم و موضوع اصلی که نویسنده می خواهد به مخاطب کودکش ارایه دهد، آسیبی نرسد.

یکی از دشوارترین بخش های نمایشنامه نویسی به پایان بندی های صحنه ها مربوط می شود؛ چرا که صحنه بعدی نمایشنامه باید در راستای داده های صحنه قبل باشد و در عین حال آن را نقض نکند. معظمی با استفاده از پایان بندی های منطقی و قابل قبول در صحنه ها، توانسته از این بخش سخت در نمایشنامه نویسی به آسانی بگذرد. نویسنده در طول اثر همواره کوشیده تا بر چگونگی شکل گیری داستان به دهان نهنگ رفتن حضرت یونس تمرکز کند و تاثیرات درونی و بیرونی این اتفاق را بر شخصیت های نمایشنامه نشان دهد؛ تا حدی که کودک با دیدن نمایشنامه به راحتی مفاهیم را دریافت و تجزیه و تحلیل کند.