کاغذ باد

سید رضا محمدی شاعری از خطه افغان است که طنز را دستمایه اشعار خود قرار داده به طوری که از ابتدا تا انتها مخاطب را رها نمی کند و در تمام اشعارش لایه‏ های طنز آشکار است. قالب‏ های شعری وی نیمایی و غزل می‏ باشد.

نویسنده به دلیل ترک دیار و دیگر مشکلات (در سال های گذشته) در به چاپ نرسیدن شعرهایش، نامه ای به امانت به دست سید ضیاء قاسمی (این ماه بلند) می دهد که او پیغام را به مهدی مظفری ساوجی برساند. سید ضیاء با مهدی مظفری ساوجی در جهت به چاپ رسانیدن شعرهایش می کوشند که مهدی مظفری در ابتدا قصد داشته برخی اشعار را حذف کند ولی در نهایت پیمان می شود و این قضاوت را به عهده خوانندگان افغانی می گذارد. غالب اشعار این مجموعه در قالب غزل و به ندرت در قالب نو دیده می شوند. شاعر، بیشتر اشعار را برای «کسی یا چیزی» یا خطاب به «کسی یا چیزی» گفته و مدام او را یاد می کند. مضمون شعرها احساسی و عاطفی و دربردارنده یک غم و اندوه است که اگر خواننده فشار واژه «تو» را در اشعار سید رضا به کشور و وطن او نسبت دهد می تواند جنبة سیاسی هم پیدا کند.