همسایه با سکوت

معرفی کتاب

کتاب حاضر، مجموعه غزل فضل الله طباطبایی ندوشن است که در قالب کهن و با محتوای اجتماعی، مذهبی در 49 صفحه گرد آورده شده است. زبان ندوشن کهن است و دارای پشتوانه ای غنای زبان و ادبیات فارسی که به شعرهای وی قوت بالایی بخشیده است. باستانگرایی، تصاویر فراتاریخی و فرا زمانی، بازی با الفاظ و شگردهای ادبی ویژگی خاصی به شعرهای او داده است. ندوشن با شناختی که از ادبیات کهن فارسی دارد توانسته در غنای مندی شعر خود خوب بهره گیری کند. ترکیبهای بکر و بدیع استفاده از تصاویر ناب و دریافت لحظه خیال، بهره گیری از مجازهای شاعرانه و استعاره های ادبی دست وی را در سرایش شعر باز گذاشته و به توانمندیهای وی افزوده است. ندوشن محتواگر است، اما این امتیاز وی را از فرم و ساختار غزل غافل نکرده است. وی هم در قالب و هم در محتوا موفق عمل کرده است.

به نمونه شعر وی که در آن فرم و محتوا به کلیت شعر و زیبایی اندام واره آن کمک نموده است، توجه کنیم، «زمین آبستن فریادهای در گلو مانده ورای کهکشانها چشمها در در جستجو مانده گذشت قرنها بلعید در خود نوح و طوفان را ولی طوفنانترین تقدیر عالم پیش رو مانده ـ و می آید ابر مردی که اسرار مگو دارد امین وحی هم از درک ادراکش فرو مانده ـ به پیش قامتش خم گشته ایوب شکیبایی که می نوشد خدا را داغهای در سبو مانده سرانجام آن سوار آسمانی می رسد، اما ـ غبار پای او در کوچه های روبه رو مانده.» ندوشن شاعری متعهد است و متعهدانه شعر می گوید و در هر کجا احساس کند کژی یا کژی گرایی وجود دارد، با زبان رسای شعر به بازگویی آن می پردازد و هوشدار شاعرانه می دهد. «در زمهریر تحسر، همت فقط چاره ساز است در راه وامانده بسیار، نازک خیالان خسته یک جاده در پییش دارم اینک غروب است و غربت دنیای از شرمساری بر شانه هایم نشسته» ندوشن شاعر امام زمان (ع) است، در تمام شعرهای وی می توان حضور آن عزیز سفر کرده را حس کرد.

غزل زیبای وی را که تقدیم به منجی عالم بشریت شده زمزمه می کنیم. برگ ریز است و خیابان دود را در کام دارد آسمان بر شانه هایش شولای نیلی فام دارد زورق دل را به دریای تخیل می سپارم در خیابانی که تنها نام او را نام دارد صبح می بینیم که می آید و سمت بی نهایت گردش خورشید چشمش از خدا الهام دارد و ...