از شب سرد زمین: مجموعه شعر

معرفی کتاب

کتاب حاضر، مجموعه شعر زهرا محدثی خراسانی است که در قالبهایی همچون غزل، دوبیتی، رباعی و چهارپاره سروده شده است. زبان محدثی خراسانی زیبای کهن است و پشتوانه ای غنی فارسی دری خراسانی را به همراه دارد. این ویژگی را می توان در غزلهای وی به خوبی دید، با اینکه زبان شاعر و فضای شاعرانه اش امروزی است و به سبک غزل نو کلاسیک سروده شده است، اما فضای زیبای بومی خراسانی و دغدغه های زبانی و اصالت فرهنگی به طور ناخواسته در تمام شعرهای وی در قالبهای متنوع کتاب گسترش یافته است.

در غزل زیبایی شکیبایی این فضا و زبان را به خوبی می توان حس کرد: «بتابان آسمان من نگاه آتشینت را چراغان کن به لبخندی شب سرد زمینت را برای دیدن یک آسمان صاف در پاییز شکوفا کن نگاه سبز و باران آفرینت را به اوج زرد دلتنگی به دنبال تو می گردم کمک کن تا بیابم باغ سبز یاسمینت را شکیبایی برایم آرزو کن ای همه خوبی که بی تابانه می گیریم نگاه آخرینت را چراغان می کنی شبهای تاریک سکوتم را و می خوانی برایم شعرهای دستچینت را یقین دارم در آن صبحی که چون خورشید می رویی به مهری می نوازی ماه من! عاشق ترینت را. لطافت و زیبایی که در تصاویر، خیال بندی و فضای شاعرانه غزل شکیبایی وجود دارد، گواه بر ادعای زیبایی سخن و توانمندی محدثی است که بومی گرایی جریان یافته در سراسر شعر و به ویژه قافیه ها بیشتر به آن کمک کرده است.

شعرهای محدثی خراسانی امروزی است و با زبان و فضای شعری امروز سروده شده است. این ادعا را می توان در تمام غزلها و رباعیات، دوبیتی و چهارپاره های وی تعمیم داد. چهارپاره های وی با اینکه در قالب کهن سروده شده اما آنقدر به ما نزدیک است که می توان فضا، زبان و تصاویر امروزی خود را در آیینة آن دید. من باور عمیق بهارانم شوری زلال در دل من جاری است شوری زلال کز فوران آن دستان تشنه در طلب یاری است روزی که گاه خلقت جانم بود دیدم تب تلاطم غمها را اما خدا به هرم لبانم داد آرامش و تبسم غمها را و ... که روح زلال باران و عشق در تمام ابیات آن جاری است.

رباعی های زیبای محدثی خراسانی، روح خیام را در خود نهان دارد و در آن حیرت با عشق و شناخت با فنا در هم آمیخته است: «بر آمدنت جهان تفأل زده است خورشید دوباره بر زمین پل زده است برخیز و بیا که در قدومت، حتی پاییز به گیسوی خودش گل زده است دوبیتی زیبایی از محدثی خراسانی را می خوانیم: (تمام لحظه هایت عید باشد نگاهت غرق در امید باشد الهی در سکوت سرد غربت دلت همسایه خورشید باشد.