آغازی دیگر (داستان ها و نقد داستان های برگزیده پنج دوره جایزه ادبی یوسف)

معرفی کتاب

نویسنده در ابتدا نام دبیران ادبی جایزه را به همراه داوران دوره های پیشین آورده است و با اشاره به این که کمبود قابل توجه در عرصه داستان دفاع مقدس، در قلمرو داستان بلند و رمان بوده است و نه داستان کوتاه می نویسد: «درست تر این بود که این جایزه به هر دو مقوله [داستان کوتاه و داستان بلند و رمان] اختصاص می یافت. با چنین رویکردی تعداد آثار ارسال شده به دبیرخانه کمتر می شد، اما چه باک که گفته اند: یکی مرد جنگی به از صد هزار.»

نویسنده نقد خود به جشنواره را از گزینش داوران آن آغاز می کند و تعهد کامل به ارزش های اصیل دفاع مقدس را در کنار توانا و مجرب بودن از ضروریات این امر می داند و بر همین اساس می آورد: «نویسندگانی دارای کتاب های متعددی نیز در این زمینه [نقد ادبی] هستند. اما یا از ابتدا نگاهشان به این مقوله آن گونه که باید منطبق بر این ارزش ها نبوده یا به تدریج دچار استحاله فکری شده اند؛ اما این نکته از چشم های غیر تیز بین و فاقد قدرت نقد، دور نمانده است. طبعاً چنین افرادی صلاحیت نه دبیری و نه داوری چنین جشنواره هایی را دارند. در میانِ هم دبیران و هم داوران -متعدد- دوره های مختلف این جشنواره، متاسفانه از این افراد به چشم می خورند.»

وی در ادامه تاکید می کند که «فقط منتقدان واقعی - و نه هر کسی که چیز یا چیز هایی به اسم نقد منتشر کرده- شایستگی داوری در این زمینه را دارند.... داشتن باور واقعی به ارزش های اسلامی و دفاع مقدس و دیدگاه صحیح مذهبی و بصیرت است.»

تغییر داوران در هر سال برگزاری با هدف ورود سلایق مختلف در انتخاب آثار، دیگر موضوع مورد انتقاد سرشار به جشنواره «یوسُف» است: «این تغییر و تحول های مداوم، سبب می شود که سطح آثار برگزیده در دوره های مختلف گاه بسیار متفاوت و دارای فراز و فرود های غیر قابل قبول باشد.»

وی به صراحت این جشنواره را «جشنواره نوقلمان» می خواند و معتقد است: «چنین جشنواره ای اگر هم کارکردش تشویق نوقلمان و کمک به رشد ادبی آنان باشد، کمک قابل توجهی به هدف اصلی از تاسیس جشنواره که همانا تولید آثار ارزشمند داستانی در زمینه دفاع مقدس است، نخواهد بود.»

در ادامه یادداشت رحیم مخدومی، دبیر ادبی ششمین جشنواره یوسف درباره ضرورت انتشار کتاب برای نقد آثار دوره های گذشته با هدف برون رفت از آسیب رکود جشنواره یوسف آمده است. مخدومی در یادداشت خود این نقد ها را نظر شخص نقاد معرفی می کند و شیوه این نقد ها را نیز قابل نقد می داند.