به هوای دیدن جغد

ماجرا از اینجا آغاز می شود که پدر و دختری به هوای دیدنِ جُغد در شبی زمستانی بدون گفتن کلمه ای راهی جنگل می شوند؛ چون به گفته پدر کسی که به هوای دیدنِ جُغد می رود، جز امید داشتن، نیازی به صحبت کردن، گرما و هیچ چیز دیگر ندارد. دخترک که برای چنین شبی خیلی انتظار کشیده بود، برای دیدن پرنده اسرارآمیز شب با پدر همراه می شود. پدر هووهوو... هووهوو کنان جُغد را صدا می زند، ولی پاسخی نمی شنوند اما آن دو به امید دیدن پرنده پیش می روند ... .