loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

نقش قدرت نرم در سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران: از نرم افزارگرایی کلینتون تا سخت افزارگرایی بوش

ناشر دانشگاه امام صادق (ع)

نویسنده جواد علی پور

مستندساز اصغر افتخاری

سال نشر : 1390

تعداد صفحات : 220

خرید پیامکی این محصول
جهت خرید پیامکی این محصول، کد محصول، نام و نام خانوادگی، آدرس و کد پستی خود را به شماره زیر ارسال نمایید: کد محصول : 37466 10003022
112,000 100,800 تومان
افزودن به سبد سفارش

معرفی کتاب

کتاب حاضر از یک مقدمه و سه فصل تشکیل شده است.
اهمیت اثر حاضر به آن است که از ایالات متحده آمریکا ـ یعنی کشوری که داعیه هژمونی نظام بین الملل را دارد و خود را مبدع و مروج نرم افزارگرایی در سیاست خارجی می خواند ـ به مثابه یکی از بازیگران معتقد به سخت افزارگرایی و مهمترین کشوری که چنین رویکردی را در قرن حاضر عملیاتی نموده، یاد می نماید.
پذیرش چنین فرضیه ای نیازمند داشتن مبنایی روش شناسانه است تا امکان تحلیل جامع و کامل سیاست های دولت آمریکا را طی 15 سال گذشته میسر سازد.

برای این منظور در مقدمه کتاب حاضر؛ نگارنده نخست ساخت نظام بین الملل را تبیین و سپس بر اساس آن رویکرد هژمونیک ایالات متحده آمریکا را تحلیل می نماید. بررسی به عمل آمده حکایت از آن دارد که دولت آمریکا برای نیل به هدف خود (یعنی هژمونیک شدن در نظام بین الملل)، با مشکل مهمی که نگارنده این سطور از آن به «مشکله اخلاقی سخت افزارگرایی» یاد کرده، مواجه است. بنابراین جهت حل آن به نوع تازه ای از اثبات گرایی (Positivism) روی می آورد که نتیجه آن التزام به آموزه های سخت افزاگرایی و بی توجهی به رهنمودهای راهبردی نرم افزارگرایی در عرصه سیاست خارجی است. تجاوز به عراق و افغانستان از نتایج عملی حاکمیت این رویکرد روش شناسانه بر دستگاه فکری و عملی سیاست خارجی آمریکا به شمار می آید.

سه فصل کتاب سعی می کند به سئوال هایی چون «قدرت نرم چه نقشی در سیاست خارجی آمریکا در دوره کلینتون و بوش(پسر) داشته است ؟»، «ابزارها و مؤلفه های قدرت نرم و مکانیسم های اجرایی آن چیست؟» و «قدرت نرم چه تأثیری بر سیاست آمریکا در قبال ایران داشته است؟ پاسخ دهد.

در فصل اول با عنوان «تبیین قدرت نرم، مؤلفه ها و ابزارها»؛ نگارنده پس از تعریف و تبیین قدرت نرم، ابزارها و مؤلفه های قدرت نرم را مورد بحث و بررسی قرار می دهد.
بر همین اساس ابزارهای قدرت نرم دیپلماسی عمومی؛ هژمونی در ورای رهبری؛ مداخله جویی بشر دوستانه؛ حقوق بشر؛ رفتار و استفاده دوگانه از ارزش ها و اصول عامه پسند؛ و تحریم اقتصادی، نه نرم و نه سخت بیان شده است.

در فصل دوم با عنوان «سیاست خارجی آمریکا در دوره پساجنگ سردی»؛ روابط خارجی آمریکا، مکاتب حاکم بر این روابط از جمله همیلتونیسم، جکسونیسم، و ویلسونیسم؛ عوامل مؤثر بر سیاست خارجی آمریکا و در ادامه سیاست خارجی بیل کلینتون و جورج دابلیو بوش مورد مطالعه قرار گرفته است.

فصل سوم با عنوان «راهبردهای آمریکا در مقابل ایران»؛ با مقدمه ای در مورد روابط ایران و آمریکا بعد از انقلاب اسلامی ایران شروع شده و علل و چگونگی تقابل یا تعامل میان دو کشور بحث شده و در آخرین فراز به سناریوهای مبتنی بر قدرت نرم موجود آمریکا در مقابل جمهوری اسلامی اشاره شده است.

در مجموع می توان نتیجه گرفت که آمریکا به طور کلی از بدو پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، بیشتر به قدرت نرم متوسل شده است تا به قدرت سخت و دست کم تلاش کرده است تا سیاست های مبتنی بر قدرت سخت را به انحای مختلف با سیاست های مبتنی بر قدرت نرم مشروع و موجه جلوه دهد. از آن جایی که به دلیل نبود رابطه سیاسی و دیپلماتیک آمریکا با ایران امکان استفاده از برخی ابزارهای قدرت نرم وجود ندارد، لذا بهترین راه برای اعمال قدرت نرم علیه ایران، «دیپلماسی عمومی» یا «دیپلماسی مردم محور» می باشد که از اوایل سال های ریاست جمهوری کلینتون، بر اساس سیاست های مبتنی بر قدرت نرم به کار گرفته شد و در حال حاضر نیز ادامه دارد. از این روی به دلیل گرفتاری های آمریکا در مناطق مختلف جهان به ویژه عراق و بالا بودن هزینه های نظامی و ملاحظات اقتصادی از جمله قیمت جهانی نفت، ازطرفی استفاده از قدرت قهری و نظامی برضد ایران منتفی به نظر می رسد، هر چند که پرونده استراتژی توسل به حمله نظامی به ایران در کاخ سفید بسته نشده است و از طرف دیگر تغییر رفتار ایران به ویژه بعد از سیاست های اعلامی محمود احمدی نژاد تقریباً منتفی شده است. لذا تنها راه فعلاً توسل به اهرم های قدرت نیمه سخت در قالب انواع مختلف تحریم ها مخصوصاً اقتصادی و اهرم های قدرت نرم مانند حمایت از حقوق بشر و حمایت از اقلیت های قومی و مذهبی، مداخلات بشر دوستانه چون حمایت از زندانیان سیاسی و روزنامه نگاران و مطبوعات، … و افزایش نا بسامانی های اقتصادی و اجتماعی جهت گسترش و تشدید نارضایتی و فشارهای داخلی بر جمهوری اسلامی در قالب جداسازی حساب مرم ایران از حکومت جمهوری اسلامی، کمک به دموکراسی، راه اندازی جنبش های فرهنگی و اجتماعی و منسجم کردن اپوزیسیون داخل و خارج از کشور می باشد.
کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
شما هم می توانید گزیده انتخابی خود از کتاب را ثبت کنید.
نام و نام خانوادگی
عنوان
برگزیده
کد امنیتی
محصولات مرتبط
بازدیدهای اخیر شما