loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

افسانه اسطوره

شرح چند نظریه در افسانه شناسی و نقد یک اصطلاح

ناشر کارنامه

نویسنده نجف دریابندری

سال نشر : 1394

تعداد صفحات : 254

هم اکنون غیرقابل سفارش!

معرفی کتاب

... به نظر می رسد در روزگاران کهن مردمان جوامع ابتدایی به جای تفکر دینی و تفکر فلسفی و تاریخ نگاری و پژوهش به تخیل می پرداختند ... بنابراین پدیده افسانه محل تجلی و نحوه بیان تجربه های اساسی بشری بوده است . به عبارت دیگر انسان با افسانه سرایی می اندیشیده است . این دوره از سرگذشت انسان را مردم شناسان دوره اندیشه افسانه ای نامیده اند ...در دوره اندیشه افسانه ای موضوع و مضمون افسانه حد و مرزی ندارد و از آفرینش انسان زمین و آسمان و کارهای خدایان تا تاٌسیس تمدن ها و شهرها و سرگذشت دودمان های پادشاهان ؛دانایان و پیشگویان را در بر می گیرد . در بخش های بزرگی از جوامع جهان امروز هم اندیشه افسانه ای کمابیش فرمان رواست ولی می توان گفت که در هر محیطی درباره افسانه هایی که روزی عین حقیقت انگاشته می شده اند دیر یا زود تردیدهایی پدید می آید و این سرآغاز آن روندی است که تاریخ نگاران آن را خرد ورز شدن (عقلانی شدن) جامعه - بریدن از اندیشه افسانه ای و پیوستن به اندیشه فلسفی و علمی نامیده اند . اما چون رسوبی از شیوه کهن اندیشه در زیر لایه ستبر یا نازکی از اندیشه خرد ورز (عقلانی)، یا حتی در کنار آن زندگی خود را ادامه می دهد ؛ بنابراین اندیشه افسانه ای کارکرد مهمی در زندگی بشری داشته و دارد ...

اندیشه وران عصر نوین فراورده ها و پیامدهای فراوان آن را به شیوه های گوناگون توضیح داده اند . در اروپا این شیوه های توضیح از مسیر تاریخی معینی می گذرند و سرانجام در اواخر قرن هجدهم در ذیل رشته علمی مستقلی به نام افسانه شناسی (میتولوژی)قرارمی گیرند ....توضیح باورهای افسانه ای اقوام و ملل زمان باستان و قبایل بدوی عصر جدید بر حسب نحوه تفکر خام یا کودکانه روشی است که تا قرن های هجدهم و حتی نوزدهم به اشکال گوناگون در اروپا ادامه داشته اما در قرن هجدهم در گرماگرم دوره ای که تاریخ نویسان آن را « عصر خرد » می نامند « بی معنا » یا « بیهوده » بودن افسانه به عنوان پدیده غیر عقلانی محل تردید قرار می گیرد و برخی از اندیشه وران به این نتیجه می رسند که از بررسی افسانه های اقوام گوناگون شاید بتوان به حقایقی درباره تجربه های بشری دست یافت .از این جا نوعی تعارض در مفهوم افسانه پیش می آید: از یک طرف بر اثر خردورز(عقلانی ) شدن فرهنگ بشری افسانه رفته رفته اعتبار دیرین خود را از دست می دهد ، ولی از طرف دیگر با فرا رسیدن عصر روشن اندیشی ( یا عصر خرد ) افسانه نوع دیگری از اعتبار به دست می آورد ...علم افسانه شناسی که در قرن بیستم از چند نظریه بسیار متفاوت سر بر می آورد بر پایه این تعارض بنا شده است.دانش وران و اندیشه وران بسیاری کوشیده اند افسانه و ماهیت و اهمیت و معنای آن را به عنوان یکی از جنبه های مهم فرهنگ بشری با روش علمی بررسی و تحلیل کنند ...ولی البته این روش و نتایج آن در دست هر یک از آن ها رنگ خاصی به خود گرفته است ، به طوری که امروز نمی توان از یک رشته افسانه شناسی یک سان و یک دست سخن گفت : هر افسانه شناس برجسته ای در این زمینه نظریه خاص خود را دارد ...مثلا کاسیرر در کتاب "فلسفه صورت های سمبلیک" آورده : نخستین فعالیت ذهنی انسان تصور ( صورت بستن چیزی در ذهن ) است ، نه ادراک ( دریافت محسوسات ) . و تصور همیشه نوعی نشانه یا «بیان سمبلیک» است که در ذهن انسان نقش می بندد . از این رو بررسی صورت های سبملیک ...کلید شناخت دانش (معرفت) انسانی را در اختیار ما می گذارد . به نظر می آید که کهن ترین این صورت های سمبلیک عبارت اند از زبان (سخن ) و تخیل (افسانه)...میتوان گفت که زبان و افسانه همزاد هستند : به عبارت دیگر انسان با افسانه سرایی زبان باز می کند.
کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
شما هم می توانید گزیده انتخابی خود از کتاب را ثبت کنید.
نام و نام خانوادگی
عنوان
برگزیده
کد امنیتی
بازدیدهای اخیر شما