تحقیق و بررسی در اصالت و سندیت حدیث مرسل موضوع تحقیق این کتاب است.
نگارنده در فصل اول واژه سند را از لحاظ لغوی و اصطلاحی مورد کندوکاو قرار داده و پس از تعریف حدیث مرسل راجع به اطلاق مرسل بر مقطوع و مقطع بر مرسل و دیگر عناوین مرتبط با حدیث مرسل بحث میکند.
وی در مبحث بعدی ذیل عنوان محوری گونهها ارسال حدیث درباره حذف تمام سند، حذف صدر سند، اجمال در سند، رفع در سند و دیگر نمونههای ارسال در سند با توجه به منابع و متونی که به حدیثشناسی پرداختهاند سخن میگوید.
حجیت مراسیل خود مبحث مستقل دیگری است که نویسنده در مورد آن ذیل عناوین فرعی متنوعی مطالبی ابراز داشته که مرسلات مشایخ ثلاثه، مراسیل اصحاب اجماع، مراسیل شیخ صدوق و مراسیل شیخ طوسی برخی از عنوانهای فرعی این مبحث است.
ادله اعتبار و عدم اعتبار مراسیل هر یک موافقان و مخالفانی دارد که مولف این موضوع را در دنباله مطالب خود آورده که در میان آنها شیخ طوسی بسیار با احتیاط با احادیث مرسل برخورد کرده است.
نگارنده در مبحث پایانی برای ارسال سند علل و انگیزههایی در نظر گرفته که خیانت ناسخان، نیاز نداشتن به سند، معتبر دانستن تمام روایات و از بین رفتن اسناد از آن جملهاند.