loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

مکتب تفکیک: تاریخ و نقد

5 (1)
خرید پیامکی این محصول
جهت خرید پیامکی این محصول، کد محصول، نام و نام خانوادگی، آدرس و کد پستی خود را به شماره زیر ارسال نمایید: کد محصول : 47718 10003022
120,000 108,000 تومان
افزودن به سبد سفارش

معرفی کتاب

کتاب مکتب تفکیک: تاریخ و نقد اثر محمدحسن وکیلی توسط انتشارات کانون اندیشه جوان به چاپ رسیده است. مکتب تفکیک، از جریاناتی است که منکر اعتبار عقل فلسفی و شهود عرفانی بوده و بر پیراسته‌سازی معارف وحیانی از دست‌آوردهای بشری تاکید می‌نماید. کتاب مکتب تفکیک، با ارائه گزارشی صادقانه از تاریخ پیدایش این جریان، به شرح مهمترین عقائد تفکیک در حوزه روش‌شناسی و جهان‌بینی و اعتراضات آن بر فلسفه اسلامی پرداخته و نقاط ضعف آن را به نقد کشیده است.

کتاب مکتب تفکیک: تاریخ و نقد، دارای شش فصل می باشد که عبارتند از:
فصل اول: تاریخچه مکتب تفکیک؛ در این فصل از پیشینه فلسفه ستیزی در خراسان، تاریخ مؤسس این مکتب و پیروان وی و عوامل شکل گیری و رواج آن بحث شده است.

فصل دوم و سوم: روش شناسی مکتب تفکیک؛در این دو فصل، رویکرد های گوناگون این مکتب در ارزش نقل، عقل و شهود بررسی و نقد شده است. در فصل سوم به اعتراض های عقلی تفکیک بر روش شناسی فلسفی نیز پاسخ داده شده است.

فصل چهارم: گزارش و نقد آرای تفکیکیان در خداشناسی و جهان شناسی و انسان شناسی و معادشناسی می باشد.

فصل پنجم: بررسی نقدهای تفکیکیان بر فلسفه و عرفان؛ در این فصل در دو بخش، نقدهای روایی و تاریخی مکتب بر روش فلسفی و عرفانی ـ به ویژه آنها که در میان معاصران و در فضای غیر تخصصی طرح می شود ـ بیان و نقد و بررسی شده است.

فصل ششم: نتایج و آثار مکتب تفکیک؛ در این فصل، آثار اجتماعی مثبت و منفی جریان تفکیک به صورت گذرا بیان شده است.

1. پیشینه مخالفت با فلسفه در حوزهٔ خراسان

از دیرباز، مشهد مهد مبارزه با فلسفه و عرفان بوده و بسیاری از فضلای شهر تحت‌تأثیر اخباری‌گری از عصر مرحوم شیخ حر عاملی بوده‌اند. مشهدمقدس از شهرهایی است که در قرن یازدهم و آغاز نهضت مبارزه با عرفان پایگاه مبارزه شمرده می‌شده و شاهد درگیری‌هایی میان موافقان و مخالفان بوده است و این گرایش‌های اخباری موجب ضعف شدید علوم عقلی و عرفان در حوزۀ خراسان - به‌ویژه پس از عصر صفویه شد.

لذا در میان عالمان شهر مشهد در چند قرن اخیر فیلسوف نامداری دیده نمی‌شود و اندک مدرسان فلسفه نیز مهجور و منزوی بوده‌اند!

در زمان ورود میرزای اصفهانی به مشهد (حدود سال 1340) ملا محمدعلی حاجی فاضل (م 1342 ق)، آقابزرگ حکیم شهیدی (م 1355 ق) و شیخ اسدالله یزدی (م 1342 ق) از مدرسان مهم فلسفه بودند که بر اثر وجود ایشان، مشهد، مرکز تدریس فلسفه به شمار می‌رفت و طلاب برای تحصیل فلسفه به آنجا می‌آمدند و تدریس فلسفه در این دوره علنی شد، خلاف انتظارات این مباحث در حوزه رواج نیافت.
کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
شما هم می توانید گزیده انتخابی خود از کتاب را ثبت کنید.
نام و نام خانوادگی
عنوان
برگزیده
کد امنیتی
محصولات مرتبط
بازدیدهای اخیر شما