دکترین مهدویت تنها راه نجات بشر

عده ای بر این باورند که طرح و بررسی موضوع مهدویّت در عصر غیبت امری بی فایده است، زیرا این موضوع مربوط به آینده بشر است ورخدادهای آینده، امری مجمل و مبهم است. امّا آنچه وظیفه ماست این که به وظایفمان در عصر و زمان خود عمل کنیم، چون هر عصر و زمانی مقتضیات خود را می طلبد و از آن جا که ما در عصر و زمان آینده نیستیم، درباره آن هم وظیفه ای نداریم.

دکتر عَداب محمود الحَمْش در این زمینه می گوید: «فالمسلمون اذن فی امسّ الحاجه الی مراجعه انفسهم و مراجعه فکرهم السیاسی والاقتصادی، فمخلّصهم و مخلّص الانسانیه کلّها قدظهر، و لو قدّر أن یظهر فی آخرالزمان منقذ جدید، فلن یکون اکثر من رجل عظیم من جمله عظماء کثیرین انجبتهم هذه المدرسه النبویّه الشریفه، و لااظنّه اعظمهم، فانتظار هذا المنقذ علی هذه الصوره التی تبدو فی کتابات الکاتبین و مقولات المنتظرین، اراها غیر منسجمه مع هذا التصور الصادق الذی ابرزت.
ولیت شعری اینتظر المسلمون الف سنه، وربّما الفین لیتحقّق لهم هذا العدل سبع سنین او تسع سنین، ثمّ ماذا؟ ثمّ لاخیر فی العین بعده؟ انّ امّه تنتظر من عمرها فی الحیاه کلّها سبع سنین او حتی سبعین سنه من العدل و الرحمه لاتکون امّه عالمه بدینها و بالسنن الالهیه التی تقوم الدول و الحضارات او تنتهی علی وفقها.

بحث از مهدویت در حقیقت بحث از آینده درخشانی است که اسلام برای جامعه بشریت ترسیم کرده است.