تعامل دین و ارتباطات

نویسنده در این کتاب به بررسی نظریه تولید و مبادله معنا می پردازد و سپس با تحلیل تولید معنا، با توجه به انسان شناسی فلسفی و انسان شناسی دینی، منابع تولید معنا، تشریح و بررسی و بر حسب تاریخ این نظریه ها در غرب و منابع اسلامی اندیشه هایی در باب تولید معنا را مطرح می کند.

مک کوئل در کتاب مشهور خود، نظریه ارتباطات جمعی، سه رهیافت را برای مطالعه ارتباطات مطرح کرده است. اولین رهیافت، رهیافت ساختارگرا است که به طور عمده از جامعه شناسی گرفته شده اما دیدگاه های تاریخی، حقوقی و اقتصادی را نیز در بر می گیرد.

رهیافت دیگر رهیافت رفتاری است که اگر چه ریشه در روان شناسی و روان شناسی اجتماعی دارد اما برخی جامعه شناسان آن را مطرح کرده اند. موضوع بررسی این رهیافت، رفتارهای انسانی افراد، شامل نوع پیام، فرایند آن و نوع پاسخی است که به پیام های ارتباطی می دهند.

رهیافت سوم، رهیافتی فرهنگی است که ریشه در علوم انسانی، به ویژه مردم شناسی (انسان شناسی) و زبان شناسی اجتماعی دارد. در این رهیافت، معنا و زبان با توجه به زمینه های اجتماعی و تجربه های فرهنگی بررسی می شود. همچنین این رهیافت بر رسانه ها تأکید دارد و بر فاصله بین آنچه رسانه ارائه می دهد و آنچه دریافت می شود.

این کتاب مشتمل بر مقدمه و کتابشناسی است و در پنج فصل سامان یافته است. ادوار تاریخی اندیشه اجتماعی، تولید معنا، رهیافت های معناگرایانه در فلسفه علوم اجتماعی، مردم شناسی و رهیافت های تولید معنا و مبادله معنا فهرست عناوین این کتاب را تشکیل می دهند.