داستان یک پرستار: مجموعه داستان برگزیدگان جایزه ا. هنری 1999

معرفی کتاب

مجموعه داستان «داستان یک پرستار» شامل گزیده ای از داستان های کوتاه برگزیده جایزه ادبی «اُ. هنری» در سال ۱۹۹۹ است که با ترجمه علی فامیان منتشر شده است؛ مجموعه ای از ۹ داستان کوتاه که همگی به زبان انگلیسی نوشته و در این سال در یکی از نشریات ایالات متحده منتشر شده است و از نظر داوران این جایزه دارای این شایستگی بوده است که دنیا و زبان متفاوتش بتواند در زمره برترین آثار این سال از این جایزه قرار بگیرد.

پس از درگذشت «ویلیام سیدنی پورتر» مشهور به «اُ. هنری» نویسنده آمریکایی که به خلق سبک داستان نویسی کوتاه با پایان شگفت انگیز مشهور است، بنیادی به نام این نویسنده در آمریکا تأسیس شد که از جمله وظایف این بنیاد ادبی، علاوه بر سامان بخشی آثار متعدد این نویسنده شهیر آمریکایی، اعطای جایزه ای به نام او و در گونه ادبی مورد علاقه و در تخصص او یعنی داستان کوتاه بود. در همین راستا بنیاد ادبی «اُ. هنری»، چند سال پس از تاسیس، شروع به برگزاری مراسمی برای شناخت برگزیدگان و اعطای جایزه ادبی «اُ. هنری» در گونه داستان کوتاه کرد. برای این منظور داوران این جایزه با نگاه به مجله های ادبی معتبر آمریکا و داستان هایی که توانسته بودند در آنها به چاپ برسند، آثاری را انتخاب و در جمع خود به داوری وارد می کردند. در نتیجه کار آنها این بنیاد هر ساله بیست داستان را برگزیده و سه داستان از این بیست داستان را برنده اعلام می کند. همچنین مجموعه بیست داستانی هر ساله از برگزیدگان، به طور منظم توسط این بنیاد به چاپ می رسد و تا کنون بیش از ۹۰ جلد از این مجموعه به چاپ رسیده است که در ایران با سرپرستی علی فامیان و در انتشارات کتاب نیستان در دست ترجمه قرار گرفته است.

در مجموعه «داستان یک پرستار» آثاری از نویسندگانی چون پیتر بایدا، دیوید فاستر والاس، شارلوت فوربس و… به چشم می خورد. در میان داستان های این کتاب می توان چند پدیده تاریخی و انسان شناختی را رصد کرد که نویسندگانش در واپسین سال از قرن بیستم به آن توجه نشان داده و حتی می توان از آنها به طلیعه قرن بیست و یکم نیز نگاه کرد.

دور شدن از ظاهر حوادث و رویدادها و انسان به عنوان شکل دهنده یک حادثه و حرکت به سمت متن و عمق رویدادها و انسان؛ یکی از این دست رویدادهاست. نویسندگان این کتاب نشان داده اند که با گذر از فرم روایت و خو کردن به سادگی بیش از اندازه در بیان، مسائلی مهم تر از فن روایت که شاید بشود از آن به عنوان توصیف ذات و درون آدمی در بستر رویدادهای اجتماعی یاد کرد، توجه نشان داده اند.

همچنین خلق نگاهی تازه به ماجراهای پرتعلیق جنایی و یا مرگ نیز در این داستان ها بسیار قابل توجه و اعتناست و نشان از نوعی دگردیسی فکری و ذهنی در میان نویسندگان انگلیسی زبان در ابتدای قرن بیست و یک دارد. این مساله درکنار توجه پررنگ به حضور سایر اقوام و ملیت ها در داستان هایی که زمینه اصلی رخداد آنها در آمریکاست نیز نوعی نگاه تازه به جهانی شدن فرهنگ و مناسبات آدم ها را تداعی می کند.