نظام سیاسی و دولت در اسلام

دولت در جامعه اسلامی، همانند دیگر جوامع بشری، نه تنها بیانگر وجود مجموعه ای از نهادهاست، بلکه حاکی از وجود نگرشها و شیوه های خاصی از اعمال و رفتار است که منحصراً مدنیت اسلامی خوانده شده، در واقع جزیی از تمدن اسلامی محسوب میشود. هدف اساسی نوشته حاضر، بررسی چهارچوب منطقی و نظام وار هر یک از نظریه های نظام سیاسی در اسلام از یک سو، و شیوه استناد این نظریه ها به ادله ای از قرآن و سنت، و نیز اجماع و عقل از سوی دیگر است. در این کتاب سه گونه کلان از نطریه های نظام سیاسی شیعه، اهل سنت و خوارج طرح شده و کوشش شده است هر یک از سه گونه نظریه ها به دوران قدیم و جدید تقسیم شود. بدین سان، ضمن توضیح ویژگیهای عمومی مهم ترین نظریه های شش گانه در تفکر اسلامی، تلاش شده است مناسبات درونی این نظریه ها، تأثیر آنها بر یکدیگر و تأثر آنها از یکدیگر در درون تفکر اسلامی، و نیز تأثیرات برخی جریانهای بزرگ فکری و خارج از تمدن اسلامی، از جمله تجدد غربی، در سیمای عمومی نظریه های نظام سیاسی در اسلام ارزیابی شود. بخش مستقلی نیز به نظریه های نظام سیاسی در جمهوری اسلامی ایران اختصاص یافته است. بخش پایانی کتاب شامل منابع فارسی و لاتین است.

مقدمه: درآمدی بر نظریه های نظام سیاسی در اسلام
پینوشتهای مقدمه
بخش اول: چهارچوب نظری
    فصل اول: مفهوم نظام سیاسی و دولت؛ قلمرو مطالعه
    فصل دوم: سیمای عمومی نظام سیاسی و دولت در اسلام
    فصل سوم: تحولات نظریه های نظام سیاسی در اسلام
بخش دوم: نظریه های نظام سیاسی اهل سنّت
    فصل چهارم:مختصات عمومی خلافت اسلامی
    فصل پنجم: نظام سیاسی قدیم اهل سنّت
    فصل ششم: نظریه های خلافت جدید
بخش سوم: نظریه های نظام سیاسی شیعه
    فصل هفتم: مختصات عمومی امامت شیعه
    فصل هشتم: شیعه و نظام سیاسی مشروطه
    فصل نهم: شیعه و نظام جمهوری اسلامی
منابع و مآخذ