قصه های گوگولی برای بچه های گوگولی - جلد پنجم

یک کوفته قلقلی بود، قلقلی. هر کی دستش هر کی دستش می زند، قلقلکش می شد. قل می خورد و می رفت.
کوفته قلقلی خسته شده بود، تنها مانده بود. کارش شده بود فقط قل خوردن.
یک روز خسته و کوفته قل می خورد و می رفت که رسید به غول.
غول بو کشید و گفت: «به به، چه بوی خوبی! تو دل من جا می شود؟»
قلقلی گفت: «من به این ریزی، معلومه تو دلت جا می شوم. اما چه کار کنم که قلقلکی ام...