موهای تو خانه ماهی هاست (شهرستان ادب)

اینجا اومدی چیکار؟
- منم اومدم نی ببرم.
- تو؟ خوب نیست دختر بیاد اینجا. با کی اومدی؟

به من گفت که از غاضریه اومده؛ پرسیدم: غاضریه کجاست؟ گفت: می‌فهمی! گفتم: فقط برای نی اومدی؟ گفت: غروب می‌فهمی. گفتم: با کی اومدی؟ گفت: تنها.

نی‌ها را باد بهم زد؛ صورتش را ندیدم اما خودش گفت که دختر است. دختر بود، من از صدایش فهمیدم. چون همان اول که دیدمش، یک پارچه، یک ملافه و یک کرباس سفید دیدم که بالای نی‌های سرم تکان می‌خورد. بعد فهمیدم سر دارد، تن دارد. ترسیده بودم اول؛ لای آن نی‌ها با آن جوری که باد می‌خورد و تکانش می‌داد، آدم بزرگ‌ها را هم می‌ترساند چه برسد به من. تازه باد یک دفعه آمد؛ نمی‌دانم باد کجا بود که آمد؛ انگار آمده بود که نی‌ها را تکان بدهد؛ انگار با تکان نی‌ها بود که می‌شد دیدش.