فمینیسم در ترازوی نقد - جلد هشتم: غریزه مادری در مورد فرزندان، عشق و زندگی معنوی

این اثر می کوشد از منظر جدید به بحث مادری بپردازد، میلی که در مادران امری آشکار، ارزشمند، مهم و مطرح در زندگی آنان است و سبب تحولات شگرف روان شناختی در وجود زنان می شود.

ظاهر قضیه آن است که تاکنون مطالب بسیاری در مورد مادری در آمریکا گفته شده است و در هر قفسه مجلات و از هر شبکه تلویزیونی، راه حلی یا افشای رازی یا اعترافی درباره مادری دیده و شنیده می شود. با این حال و در میان این همه پرگویی، یک چیز در مورد مادری هنوز ناگفته مانده و آن میل و اشتیاق زنان برای مادری کردن است. میل به مادری تنها به معنای اشتیاق به داشتن فرزند نیست، بلکه اشتیاق به مراقبت کردن از آنان است و این غیر از وظیفه مادری یا مادری از سر اجبار یا مادری به علت نداشتن کاری غیر از آن، است. غریزه و میل مادری، شوق و تمنای مادر برای پرورش دادن فرزندان خود و داشتن رابطه متقابلی با آنهاست.

به عقیده نویسنده، میل مادری امری آشکار و در عین حال نهان است، چرا که به سادگی با چیزهای دیگر اشتباه گرفته می شود. آنان که برای پیشرفت زنان تلاش می کنند، اغلب آن را به غلط، یک عقب گرد یا نوعی محدود کردن خودخواسته توانایی ها تعبیر می کنند و آنان که از نقش مادری دفاع می کنند، اغلب از آن تعریف محدودی در چارچوب خدمت در نظر دارند، مانند خدمت به فرزند و شوهر. آن چه هریک از این دیدگاه ها از آن غافل مانده اند، میل به مادری کردن است که خود زن، در وجود خویش احساس می کند. خواسته ای که برآمده از نیاز کودک نیست، هرچند پاسخ گوی آن است، حاصل یک نقش اجتماعی (تحمیل شده) نیست، هرچند به واسطه آن حمایت می شود؛ بلکه خواسته تثبیت شده در تجزیه شخصی خود او به عنوان یک فرد مستقل است.

دکتر دافنه دمارنف، نویسنده کتاب «غریزه مادری» می گوید: «یکی از اهداف فمینیسم در 25 سال اخیر، برچیدن آرمان مادر فداکار و از خود گذشته بوده است... تغییرات عظیمی که به واسطه کنترل باروری و دسترسی به منابع آموزشی و اقتصادی پیش آمد و بالاخره به گونه ای تصور ناپذیر به زنان برای مادری کردن حق انتخاب داد.»

به نظر او، از آنجا که عرصه های وسیعی از انتخاب ها برای زنان پدید آمده، علاقه زنان به مراقبت از فرزندان در معرض چالش های جدیدی قرار گرفته است. دافنه دمارنف که خود یک فمینیست است، در این کتاب می کوشد از منظری جدید به بحث مادری بپردازد.

دافنه دمارنف، دارای دکترای روان شناسی بالینی و دانش آموخته دانشگاه هاروارد و برکلی در کالیفرنیاست. وی هم چنین در زمینه درمان کودکان و بزرگسالان تجربه دارد. او در سراسر آمریکا درباره موضوع غریزه مادری سخنرانی کرده و مقالات علمی وی در مجلات روان کاوی منتشر شده است. دکتر دمارنف از زمان تولد سومین فرزند خود در سال 1998 میلادی، وقت خود را میان نگهداری از بچه های کوچکش و بسط نظرات ارایه شده در این کتاب، تقسیم کرده است.

کتاب حاضر در 10 فصل غریزه مادری زنان را بررسی کرده است. مساله غریزه مادری، فمینیسم، روان کاوی، لذت مادری، دو دلی، مراقبت از فرزندان، نوجوانی، میانسالی، پدران، و زمانی برای فرزندان، عناوین ده گانه فصول این اثرند.