قرآن راه خود را مستقیم نامیده و انسان را به آن فرا می خواند. سالک راه قرآن را دو خطر در پیش است: خطا در شناخت راه و انحراف از راه شناخته شده، و هر دو خطر در اثر انحراف فکری، تمایلات قلبی و عقیده های روانی حادث می شود. از این رو، شناخت راه قرآن و ایمنی از کژراهه، اصلاح اندیشه و تهذیب دل را می طلبد.
«راه قرآن» به بیان نشانه هایی از راه قرآن پرداخته و کژراهه ها را می نمایاند تا سالک آن را راهنما گردد.