loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

هنر نوشتن داستان انقلاب اسلامی

انتشارات مرتبط : کتابستان معرفت

نویسندگان مرتبط : ابراهیم حسن بیگی

حسن بیگی به همان اندازه که به فرم اهمیت داده به محتوا نیز اهتمام جدی ورزیده است. وی برخلاف نویسندگانی که داستان انقلاب می نویسند، داستان انقلاب ننوشته است بلکه داستان انقلاب اسلامی نوشته است.

دوشنبه 4 اسفند 1393

داستان پر ماجرا که کشمکشی خوب و جذاب برای خواننده داشته باشد فقر جدیِ این روزهای بازار ادبیات داستانی است. مطمئنا داستان خوان ها دنبال کتابی هستند که ماجرای جذاب، قوی و شخصیت دوست داشتنی در آن حرف اول را بزند. در میان انبوه کتاب هایی که چاپ می شوند پیدا کردن آثاری که این ویژگی ها را داشته باشد سخت است. مطمئنا این یادداشت کمک خوبی ست به آنان که دنبال کتابی خوب می گردند.

«سال های بنفش» عنوان رمانی ست پر ماجرا با موضوع انقلاب اسلامی و نوشته ابراهیم حسن بیگی که انتشارات کتابستان معرفت در پی احیاء مفاخر ادبی، بعد از سالها در بهمن ماه سال جاری در 296صفحه به تجدید چاپش  اقدام کرد.  نویسنده «سال های بنفش»، نویسنده ای پرکار و تواناست که رمان های متعددی در حوزه دین، انقلاب و دفاع مقدس نوشته و جوایز متعددی را از آن خود کرده است. رمان «محمد» از جمله کتابهای اوست که به زبانهای متعدد تر جمه شده است.

حسن بیگی در «سال های بنفش»، داستان نوجوانی (علی) را روایت می کند که با خانواده أش درسال 1348 در روستایی در شهر بندر ترکمن زندگی می کنند. پدرش استا ابولحسن نام دارد و خیاط است. روحانی مبارزی به آن روستا تبعید می شود و در تنها اتاق اضافی منزل اوستا ابولحسن ساکن می شود. پسر بچه با روحانی ارتباط برقرار می کند، این ارتباط با عث آشنایی علی با مقوله هایی (نظیر ظلم حکومت بر مردم، لزوم مبارزه با وی و...) می شود و این آشنایی سر آغاز ایجاد جرقه مبارزه با رژیم ستمشاهی در ذهنش می گردد به گونه ای که سخت به آن پایبند می شود و سرانجام در دوران دانشجویی توسط ساواک دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم می شود.   

نوشتن داستان یا رمان موضوعی مخصوصا اگر موضوعات ارزشی دستمایه کار باشد مثل راه رفتن در مسیر تنگ و باریکی ست که  دو طرفش پرتگاه قرار دارد. کسی که در چنین مسیری راه می رود چنان باید جانب تعادل را رعایت کند و چنان با احتیاط و حساب شده گام بردارد که به یک طرف سنگینی نکند چرا که به مثقالی سنگینی در یک طرف همانا و پرت شدن در آن پرتگاه هم همانا.

دو طرف رمان های موضوعی یک طرفش پرتگاه فرم و ساختار است و طرف دیگرش موضوع و محتواست. در بیشتر کارهای داستانی با موضوعاتی نظیر انقلاب و دفاع مقدس فرم فدای موضوع و محتوا شده و نویسندگان به جای نقلِ وقایع و ماجرا در قالب داستان، دچار شعاردهی و یا نوشتن گزارشی ادبی از جنگ یا انقلاب می شوند.

از ویژگی های منحصر به فرد اثر «سال های بنفش» رعایت جانب تعادل بین فرم و موضوع و محتواست. حسن بیگی وقتی می خواهد از انقلاب سخن بگوید و نیز از تلاش تأثیر گذار و فداکاری روحانیت در انقلاب اسلامی حرف بزند، بدون اینکه شعاری انقلابی دهد یا گزارشی ادبی از تأثیر روحانیت در پیروزی انقلاب اسلامی ارائه کند، هنر و ادبیات انقلاب را خلق می کند.

نویسنده «سال های بنفش»، برخلاف بسیاری از نویسندگان که داستان موضوعی می نویسند، کلمات و جملاتش  را در پرتگاه موضوع رها نمی کند. او معیارها و شاخص های فرم خوب داستانی را به نحو احسن رعایت کرده است. داستانش شخصیتِ محوری(به نام علی) با حضور حد اکثری در اثر را داراست. شخصیت مشکل و موقعیت غیر متعادل داستانی دارد. این موقعیت در طول داستان روبه فزونی است. شخصیت اصلی تلاش و کوشش در خور را برای برون رفت از مشکل به خرج می دهد. تحول شخصیت نیز در داستان خوب و باورپذیر شکل می گیرد.

«سال های بنفش» بر خلاف بسیاری از داستان ها که به خاطر نداشتن قصه و ماجرا کسل کننده هستند، ماجرای خوب و با تعلیق بالا دارد. علاوه بر خط اصلی داستان قصه های فرعی جالبی نیز دارد.

البته ناگفته نماند حسن بیگی به همان اندازه که به فرم اهمیت داده به محتوا نیز اهتمام جدی ورزیده است. وی برخلاف نویسندگانی که داستان انقلاب می نویسند، داستان انقلاب ننوشته است بلکه داستان انقلاب اسلامی نوشته است.

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
اخبار مرتبط
محصولات مرتبط