loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

فلسفه زیارت با پای برهنه در قرآن

انتشارات شاملو کتاب «خدمت به زائران» را به قلم محسن موسوی گرمارودی منتشر کرد.

دوشنبه 23 آذر 1394

به تازگی جدیدترین کتاب محسن موسوی گرمارودی نویسنده و محقق با عنوان «خدمت به زائران» به چاپ رسیده است.
این کتاب پس از مقدمه شامل 6 فصل است که به ترتیب به موضوعات زیر می پردازد:
خدمت به مردم در کلام الهی، خدمت در احادیث معصومان، خدمت در سیره معصومان، خدمت در سیره بزرگان، آفات خدمتگزاری، آنچه در خدمت شایسته است.
این کتاب با مقدمه ای درباره زیارت و اولین زائر پیاده شروع می شود:
زیارت، تاریخی به درازای تاریخ بشریت دارد زیرا حضرت آدم اولین انسان زائر است که به حج و زیارت خانه ی خدا می رفته است. چنانکه می دانیم کعبه از ابتدا وجود داشته همانطور که خدای متعال در قرآن به آن اشاره می فرماید:
إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبَارَکا وَهُدى لِّلْعَالَمِینَ
به یقین اولین خانه‏اى که براى (عبادت) مردم نهاده شده همان است که در بکّه (مکّه مکرمه) است که پر خیر و برکت و وسیله هدایت براى جهانیان است.
**فلسفه زیارت با پای برهنه
حتی حضرت موسى، بارها پیاده و گاهى پابرهنه به حج مى رفتند...
پابرهنه بودن چون نشانۀ فروتنى است، به موسى امر شد که پایش را برهنه کند.
فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى.
پس نعلین خود (از پاى) برکن، زیرا تو در وادى مقدس طوى هستى.
پیامبر اسلام، هم در سفر حجة الوداع از مدینه، پیاده به مکه رفتند.
امروزه بعضی از زائرانی که پیاده به زیارت می روند به جهت تاسی به معصومان، کفش ها را در آورده و پابرهنه مشرف می شوند.
اما اصولا زیارت دو سو دارد: یک سو زائران هستند که به زیارت می آیند و سوی دیگر کسانی هستند که تسهیلات زیارت زائران را فراهم می سازند و در واقع به آنها خدمت می کنند و از این خدمت تقرب به خدا و معصومان را چشم دارند.
کفش ها را نگه می دارند، از کودکان زائران نگهداری می کنند، یا برای زوار غذا می پزند و....
این خدمت ها در زیارت پیاده جلوه بیشتری دارد. زیرا در طول راه احتیاجات زائران بیشتر و مشکلات فراوان تر است اما عده ای خود را وقف رفع نیازهای دیگران می کنند.
چه بسیارند افرادی که دست از خانه و کاشانه خود می شویند و از شهرهای دور و نزدیک خود را به زائران پیاده ی امام حسین(ع) در اربعین حسینی یا زائران پیاده امام رضا(ع) در آخر صفر نزدیک کرده و در مسیر حرکت آنها، ایستگاه های صلواتی برای خدمت به آنها دایر می کنند. به راستی این کار چه ثوابی دارد؟ چه میزان؟
چگونه است که عده ای از مال، وقت و زندگی خود می گذرند تا در سرما و گرما، در بیابان و صحرا و... به دیگران خدمت کنند.
آیا این کار جز عشق است؟
عشق به خدا و معصومان و عشق به پیامبر(ص)و اهل بیت گرامی اش که درود خدا بر آنان باد.
عشقی که باعث می شود گَرد قدوم زائران را به چشم بکشند و بدون هیچ چشم داشتی از ارائه ی هر امکاناتی کوتاهی نکنند و فقط و فقط به خدمت بپردازند؛ خدمتی عاشقانه.
اصولا تاکیدات بسیاری در مورد خدمت داریم. در قرآن، روایات و حتی ادب پارسی.
همه روز روزه بودن، همه شب نماز کردن
همه ساله حج نمودن، سفر حجاز کردن
زمدینه تا به مکه، سر و پا برهنه رفتن
دو لب از برای لبیک، به وظیفه باز کردن
به مساجد و معابد، همه اعتکاف جستن
ز ملاهی و مناهی، همه احتراز کردن
شب جمعه ها نخفتن، به خدای راز گفتن
ز وجود بی نیازش، طلب نیاز کردن
به خدا که هیچ یک را، ثمر آنقدر نباشد
که به روی نا امیدی، در بسته باز کردن
در کتاب «خدمت به زائران» نویسنده بر آن است تا جایگاه خدمت رسانی به زائران را بررسی کند و به خواننده نشان دهد به چه دلیل عده ای این گونه عاشقانه به زوار اهل بیت علیهم السلام خدمت می کنند.
انتشارات شاملو کتاب «خدمت به زائران» را هزار نسخه با قیمت 7هزار تومان منتشر کرده است.

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
اخبار مرتبط
محصولات مرتبط