مناسبات اهل بیت علیهم السلام با ایرانیان

گسترش مذهب تشیع در ایران و چگونگی گرایش ایرانیان به خاندان پیامبر (ع) از مسائل مهمی است که همواره ذهن پژوهشگران را به خود معطوف داشته و از جانب مخالفان هم شبهاتی در این باره مطرح شده است.

گزارش های تاریخی بیانگر آن است که ایرانیان پس از پذیرش اسلام، در پی آشنایی با اهل بیت علیهم السلام، تعالیم اصیل اسلامی را از سرچشمه اصلی گرفتند و با گرایش به آنان مذهب تشیع را پذیرفتند.
این کتاب با عنوان مناسبات اهل بیت علیهم السلام با ایرانیان می کوشد این مهم را در عصر حضور ائمه علیهم السلام بررسی و تبیین نماید.

این کتاب کوشیده است تا از چرایی و چگونگی مناسبات ایرانیان با اهل بیت علهیم السلام در مقاطع زمانی گوناگون عصر ائمه علیهم السلام و در مناطق مختلف ایران پرده بردارد و از پراکندگی جغرافیایی علاقه مندان به ائمه علیهم السلام و فرایند رو به رشد روابط آنان از زمان پیامبر صلی الله علیه وآله با پایان دوره حیات و حضور ائمه علیهم السلام، موانع جغرافیایی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی این ارتباط و زمینه ها و عوامل مساعد این رابطه سخن بگوید.

بخش های اصلی این کتاب عبارتند از:
فصل اول: کلیات
فصل دوم: مناسبات پیامبر (ص) و ایرانیان
فصل سوم: راه های آشنایی ایرانیان با اهل بیت (ع)
فصل چهارم: پراکندگی جغرافیایی پیروان ایرانی اهل بیت (ع)
فصل پنجم: مناسبات امام علی (ع) و ایرانیان
فصل ششم: مناسبات حسنین (ع) با ایرانیان
فصل هفتم: مناسبات امام سجاد (ع) تا امام کاظم (ع) با ایرانیان
فصل هشتم: مناسبات امام رضا (ع) با ایرانیان
فصل نهم: مناسبات ابناء الرضا (ع) با ایرانیان
فصل دهم: مناسبات امام عصر علیه السلام با ایرانیان