حسن حسنزاده آملی (1307_1400ش) مشهور به علامه حسنزاده، فیلسوف و عارف شیعه ایرانی. وی از اساتیدی چون مهدی الهی قمشهای، علامه شعرانی، علامه طباطبایی و سید محمدحسن الهی بهره برد و از علامه شعرانی، اجازه اجتهاد و اجازه نقل حدیث دریافت کرد. او، سپس به تدریس آثار فلسفی و عرفانی مانند اشارات، اسفار اربعه و شرح فصوص قیصری و شرح منظومه پرداخت. وی، همچنین حدود 17 سال ریاضیات و هیأت تدریس کرد.
حسن حسنزاده آملی (1307_1400ش) مشهور به علامه حسنزاده، فیلسوف و عارف شیعه ایرانی. وی از اساتیدی چون مهدی الهی قمشهای، علامه شعرانی، علامه طباطبایی و سید محمدحسن الهی بهره برد و از علامه شعرانی، اجازه اجتهاد و اجازه نقل حدیث دریافت کرد. او، سپس به تدریس آثار فلسفی و عرفانی مانند اشارات، اسفار اربعه و شرح فصوص قیصری و شرح منظومه پرداخت. وی، همچنین حدود 17 سال ریاضیات و هیأت تدریس کرد.
به باور حسنزاده آملی، دین، فلسفه و عرفان، با هم هماهنگاند. او ادعای یونانیبودن فلسفه اسلامی را نادرست میداند؛ زیرا فیلسوفان مسلمان، اندیشههای فلاسفه پیش از اسلام را عمق بخشیده و پختهاند. به گفته سید یدالله یزدانپناه، از شاگردان وی، حسنزاده بیشترین تأثیر را از ملاصدرا و ابن عربی گرفته است.
او آثار بسیاری در فلسفه، عرفان، ریاضی، نجوم، ادبیات فارسی و عربی دارد و برخی از مهمترین آثار فلسفی و عرفانی چون اسفار اربعه، اشارات، شفا و شرح فصوص الحکم را تصحیح کرده و بر آنها شرح و حاشیه نگاشته است. وی نهجالبلاغه و کشف المراد را تصحیح کرده است. دیوان اشعاری نیز از او به جای مانده است.
علامه حسنزاده در سوم مهر 1400ش (18 صفر 1443ق) بر اثر بیماری قلبی در بیمارستان شهر آمل درگذشت.
شاگردان
در طیّ سالیان طولانی تدریس آیتالله حسن حسنزاده آملی تعداد فراوانی از دروس او بهره بردهاند؛ از جمله:
مهدی شبزندهدار،
سید محمدرضا مدرسی یزدی،
اسماعیل منصوری لاریجانی،
داوود صمدی آملی،
حسن رمضانی،
مهدی احدی،
سید یدالله یزدان پناه،
نورالله طبرسی،
سید حسن شجاعی کیاسری.
آثار
حسنزاده آملی، آثاری در زمینههای مختلف چون فقه، فلسفه، اخلاق، عرفان، کلام، ریاضیات، نجوم، ادبیات عربی و فارسی، علوم طبیعی، طب قدیم، علوم غریبه نوشته است؛ اما عمده آثار و اندیشههای او بر محور قرآن، فلسفه و عرفان است.
آثار فلسفی و عرفانی
آیتالله حسنزاده آملی، آثار فلسفی فراوانی دارد که برخی از آنها از این قرار است: «الاصول الحکمیه»، «رساله جعل»، «رساله رؤیا»، «رساله نفس الأمر»، «رساله نهج الولایه»، «رساله فی التضادّ»، «ترجمه و تعلیق الجمع بین الرّأیین»، «ترجمه و شرح سه نمط آخر اشارات»، «تصحیح و تعلیق شفا»، «تصحیح و تعلیق اشارات»، و «تقدیم و تصحیح و تعلیق آغاز و انجام کلامی».
بخشی از آثار عرفانی حسنزاده آملی عبارتند از: «الهی نامه»، «رساله لقاءالله»، «رساله إنه الحق»، «شرح فصوص الحکم»، «عرفان و حکمت متعالیه»، «تصحیح رساله مکاتبات، «رساله مفاتیح المخازن» و «رسالهای در سیر و سلوک».
آثار ادبی
برخی از آثار ادبی حسنزاده چنین است: «تصحیح کلیله و دمنه»، «تصحیح گلستان سعدی»، «مصادر اشعار منسوب به امیرالمؤمنین(ع)»، «تقدیم و تصحیح و تعلیق نصاب الصبیان»، «دیوان اشعار»، «ده رساله فارسی»، «هزار و یک نکته» و «الهی نامه».[
تصحیح و حاشیهنگاری
حسنزاده آملی، به تصحیح بسیاری از آثار مهم و همچنین حاشیهنگاری بر آنها پرداخته است؛ از جمله «تصحیح نهج البلاغه»، «تصحیح تفسیر خلاصة المنهج»، «تصحیح کتاب شفا»، «تصحیح اسفار اربعه»، «تصحیح کتاب کشف المراد»، «تصحیح و حاشیه بر تمهید القواعد صائن الدین» و «شرح بر فصوص قیصری». او همچنین کتاب الخزاین احمد نراقی در علوم غریبه را به همراه علی اکبر غفاری تصحیح و حاشیه زده است.