عالم ربانی، حضرت آیت الله حاج سید حسین یعقوبی قائنی قدس سره در خرداد ۱۳۰۳ در قائنات خراسان متولد شد. در ابتدای جوانی بارقه جذبات الهی بر قلبش تابید و دست از تعلقات این جهان برکشیده، به شوق لقاء محبوب راهی عتبات عالیات شد تا حضرت اباعبدالله الحسین او را شفاعت کنند و به آرزویش برسانند. در آنجا با همتی والا، وجود خویش را برای کسب کمالات معنوی و سیر و سلوک عرفانی، وقف نمود و در این مسیر، با اساتیدی همچون آیات عظام حاج سید علی قاضی، حاج سید جمال الدین گلپایگانی و حاج شیخ محمدجواد انصاری همدانی قدس الله اسرارهم آشنا گردید و از آنها بهره های بسیار برد و در اثر فیوضات و عنایات اهل بیت علیهم السلام و توجهات ویژۀ حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه به عالی ترین درجات قرب و بالا ترین مراتب عرفانی دست یافت، و در ضمن، از تحصیل علوم رسمی حوزوی نیز غفلت نکرد و این مسیر را تا رسیدن به مراتب عالی علمی ادامه داد. معظم له در طول عمر پربرکت خویش، بسیاری از تشنگان حقیقت و معرفت را تربیت نمود. آن عالم ربانی، در بیستم بهمن ١٣٩۶ رحلت نمود.
از ایشان دو کتاب ارزشمند به یادگار مانده: ١. «سفینة الصادقین» که در آن به شرح احوالات سلوکی خود پرداخته و نکات عرفانی و ظرایف علمی سلوکی مهمی را در ضمن آن بیان فرموده است؛ ٢. «انیس الصادقین» که در زمینۀ ادعیه و اذکارِ مورد توجه و توصیۀ ایشان به نگارش درآمده است.
