ساختارهای اجتماعی قاتل امام (ع)، ساختارهای اجتماعی برانداز نظام

معرفی کتاب

کتاب «ساختارهای اجتماعی قاتل امام (ع)، ساختارهای اجتماعی برانداز نظام» تألیف محمدصادق حیدری توسط نشر معارف منتشر شده است.

جگونه امتی که به اسلام و پیامبر اکرم منتسب بود در برابر فاجعه ای به این عظمت، نه تنها سکوت کرد بلکه با آن نیز همراه شد؟
این پرسشی است که در ذهن کسانی که با واقعه عاشورا رو به رو می شوند پدید می آید.
پس از جنگ ها و فتوحات آن زمان، سرزمین های اسلامی بسیار گسترده شده بودند و تعداد مسلمانان نیز رو به افزایش بود؛ میلیون ها مسلمان از افغانستان تا روم شرقی، از قفقاز و آذربایجان تا بحرین و عمان، در این سرزمین ها زندگی می کردند. طبیعی است که در چنین جامعه ای به تعداد افراد خود، نظرهای متفاوت وجود داشته باشد اما چگونه این جمعیت، در جنایت فجیعی مثل شهادت امام حسین به اتفاق نظر رسید؟
کتاب پیش رو به این پرسش می پردازد.

این کتاب بر پایه سلسله سخنرانی های حجت الاسلام محمدصادق حیدری در دهه اول محرم 1397 نوشته شده است.

کتاب ساختارهای اجتماعی قاتل امام، ساختارهای اجتماعی برانداز نظام، در گفتار اول تا سوم، واقعیتی به نام «ساختارهای اجتماعی» را به عنوان عامل اصلی در ایجاد وحدت رویه بین افراد و اقشار مورد توجه قرار می‌دهد و با تقسیم آن بر اساس «کفر، نفاق، ایمان» و اشاره به نقش بزرگ ساختارها در رقم‌خوردن سعادت و شقاوت جوامع و افراد، سرنخ‌هایی برای شکل‌گیری «فقه حکومتی» ارائه می‌نماید و همزمان سهمی اساسی برای این ساختارها، در جنایت عظیمی همانند قتل ذریه رسول خدا (ص) تعریف می‌کند.

از گفتار چهارم، ساختارهایی که موجب پدید آمدن حادثه بزرگی به نام شهادت اباعبدالله‌الحسین (علیه‌السلام) شده‌اند، به صورت عینی و در دو عرصه «سیاسی» و «اقتصادی» تبیین می‌گردد.
بر این اساس، روشن می‌شود که پیام عاشورا برای امروز نیز باید ناظر به وظایف اجتماعی در مقابله با ساختارهای مادی باشد و اساساً مشکلات فعلی «جامعه شیعه» که بزرگترین دستاورد آن در عصر غیبت کبری، شکل‌گیری نظام مقدس جمهوری اسلامی است نیز ناشی از همین ساختارهاست.

در نتیجه، این کتاب با تطبیق قاعده‌مندِ «ساختارهای اجتماعیِ قاتل امام» بر «ساختارهای اجتماعیِ برانداز نظام»، فهمی نوین از پیام عاشورا و تکالیف جدیدِ برخاسته از آن برای این دوره از تاریخ را ارائه می‌کند و پیشنهاداتی برای طراحی ساختارهای الهی مطرح می‌نماید تا مبنای عمل برای حل چالشهای نظام مبارک جمهوری اسلامی قرار گیرد.

اثر پیش رو تنها به ساختارهای سیاسی اقتصادی در آن زمان و این دوران پرداخته است و ساختارهای فرهنگی قاتل امام و برانداز نظام را مورد بحث قرار نداده است.