ساده لوح کردن ما: برنامه درسی پنهان تحصیلات اجباری

«چند وقت پیش، زنی به نام کتی از دوبویز، ایندیانا، برای من نوشت:

کدام ایده‌های بزرگ برای کودکان خردسال مهم است؟ مهم‌ترین چیز این است که به آن‌ها بفهمانید که انتخاب چیزهایی که می‌آموزند یک هوا و هوس تصادفی نیست، نظم خاصی در همه چیز وجود دارد، این طور نیست که فقط اطلاعات بر سر آن‌ها ببارد و آن‌ها ناچار شوند که آن را جذب کنند. وظیفهٔ ما کمک به درک پیوستگی و ربط همه چیز است، تا تصویر اطلاعات کامل شود.

کتی اشتباه می‌کند. اولین درسی که به بچه‌ها می‌دهم درس سردرگمی است و وجودنداشتن هیچ نظمی. من به آن‌ها یاد داده‌ام که همه چیز را جدا از هم و غیروابسته ببینند. هیچ چیز با هیچ چیز مرتبط نیست. من خیلی چیزهای مختلف را آموزش می‌دهم: من به آن‌ها در مورد حرکت سیارات در مدارها، قوانین مربوط به اعداد خیلی بزرگ، و در مورد برده‌داری می‌گویم، به آن‌ها نقاشی، حرکات موزون، ژیمناستیک، آواز کُر آموزش می‌دهم، به آن‌ها یاد می‌دهم که در برخورد با مهمانان ناخوانده چه‌گونه رفتار کنند. و هم‌چنین چه‌گونه با غریبه‌هایی که ممکن است دیگر هرگز آن‌ها را نبینند، رفتار کنند، به آن‌ها یاد می‌دهم که در مواجهه با آتش سوزی چه‌گونه رفتار کنند، زبان‌های برنامه‌نویسی کامپیوتر را به آن‌ها یاد می‌دهم، به آن‌ها یاد می‌دهم که چه‌گونه در آزمون‌های استاندارد قبول شوند، برعکس آن‌چه در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد، تفکیک سنی را به آن‌ها می‌آموزم.... ارتباط این دروس به هم چیست؟

با بررسی دقیق‌تر، حتا در بهترین مدرسه‌ها، محتوا و ساختار برنامه‌های درسی از فقدان منطق رنج می‌برد و مملو از تضادهای درونی است. خوشبختانه، کودکان نمی‌توانند سردرگمی و آزاری را که از نقض مداوم نظم طبیعی چیزها تحت عنوان آموزش با کیفیت به آن‌ها تحمیل می‌شود، با کلمات بیان کنند. هدف سیستم مدرسه این است که دانش‌آموزان با مجموعه‌ای از معلومات و اصطلاحات سطحی از اقتصاد، جامعه‌شناسی، علوم طبیعی، و غیره از مدرسه خارج شوند تا این‌که با دانشی عمیق که از اشتیاق خالص به دست آمده است. اما آموزش باکیفیت مستلزم مطالعهٔ عمیق هر چیزی است. علاوه بر این، کودکان در مدرسه‌ها بزرگ‌سالانی را مشغول به کار می‌بینند که کاملاً از هم جدا هستند و کم‌ترین ارتباط را با هم دارند. این افراد معمولاً وانمود می‌کنند که افرادی متخصص و خبره در کار خود هستند اما در واقع، در بیش‌تر مواقع، این‌چنین نیست.»