فرهنگ‌ موسیقی کار در ایران: مجموعه مقالات آوازها و نغمه های کار در ایران

موسیقی نظم و هماهنگی ای را که لازمه انجام کارهای دسته‌جمعی و طاقت‌فرسا است در حد بسیار زیادی تقویت میکند و به ذهن‌های آشفته سر و سامان می‌دهد و شنونده را آماده برقراری ارتباط با خداوند متعال و خدمت به خلق میکند. از این رو بیشتر دانشمندان و عرفای نامدار ایرانی موسیقی را به شرط اینکه در خدمت معنویت و اتصال به خداوند باشد جایز شمرده‌اند و اعتقاد دارند که موسیقی عرفانی و معنوی، عشق به خدا را در انسان مؤمن بیدار میکند و باب پی بردن به جمال حق تعالی را می گشاید.

موسیقی سالم سبب ارتقای کیفیت زندگی انسان شده، مردم را به صلح و صفا و برادری دعوت میکند. موسیقی عامیانه و سنتی همانند سایر هنرهای عامیانه و به طور کلی میراث فرهنگی معنوی یا غیر ملموس هر کشوری ساخته و پرداخته فرد یا گروه خاصی نیست بلکه زاییده اندیشه، هوش، دانش، خلاقیت، هنر، امیال و آرزوها، احساسات و عواطف، پیروزی و ناکامی‌ها و بالاخره تمامی اعتقادات و باورهای یک قوم و ملت است که ریشه در گذشته‌های بسیار دور دارد، از حوادث مشترک زندگی مردم مایه گرفته و خصلت جمعی دارد، به صورت سینه به سینه و شفاهی از نسلی به نسل دیگر انتقال پیدا می‌کند و در این روند از شرایط حاکم بر زندگی جاری مردم نیز متأثر می‌شود.

هنرهای عامیانه و سنتی ایران که بخش عظیمی از این میراث فرهنگی معنوی به شمار می‌آید، پیوند مستقیم و قوی با زندگی تولیدی جامعه دارد و کمتر رنگ و حالت تفننی به خود می‌گیرد. موسیقی عامیانه یا فولکلوریک و سنتی ایران بیان احساسات پاک و صادقانه عموم مردم ایران است که در قالبهای مناسب و دلنشین اجرا میشود.

این موسیقی در تمام اشکال خود سرشار از مضامین و تعبیرات اسلامی است و این خصوصیت جزو ویژگی‌های این هنر بی‌پیرایه و ساده نیز محسوب می‌شود. هنرمندان مسلمان و متعهد ایرانی تاکنون توانسته‌اند با آمیختن فرهنگ و هنر ایرانی با مضامین، تفکرات و تعبیرات و ارزش‌های اسلامی امکان بروز و رشد برای خود و هنرشان را فراهم سازند.