مردی در تبعید ابدی: بر اساس داستان زندگی ملاصدرای شیرازی صدرالمتالهین
سال نشر : 1398
تعداد صفحات : 277
معرفی کتاب
ملاصدرا جزء معدود اندیشمندانی است که تفکراتش همچنان رونقمند و پرطنین، هر روز صیقل می خورد و درخشان می شود و می پرورد و می پروراند، چنانکه حضرت امام (ره) را نیز صدرایی خوانده اند و انقلاب اسلامی را هم متاثر از این تفکر. ملاصدرا اگر چه بزرگ زاده است و فرزند فرماندار اقلیم فارس، لیکن با شاهان و شاه زادگان ناسرخوش است و با قدرتمداران تیز زبان و سر گران؛ تا آنجا که حتی به اساتید خود من جمله میرداماد و میرفندرسکی و شیخ بهایی می تازد که چرا با حضور خود در دربار شاه عباس به وی وجاهت و مشروعیت می دهید، هر چند که آنان نیز برای خود دلایلی دارند.ملاصدرا در عین پایبندی به اصول تشیع دوازده امامی، درصدد اصلاح کجی ها و بد فهمی ها است و این اصلاح گرایی وقتی با زبان تند و خطاب ویرانگر او همراه می شود، سر سبزش را به تندباد حوادث می سپارد.
"مردی در تبعید ابدی" کتابی شیرین و جذاب است که به بازخوانی سرگذشت و شرح حوادث زندگانی صدرالمتالهین می پردازد و آنرا در قالب داستان هایی جذاب و لذت بخش به خوانندگان خود می نوشاند.
-
زبان کتابفارسی
-
سال نشر1398
-
چاپ جاری25
-
شمارگان1000
-
نوع جلدجلد نرم
-
قطعرقعی
-
تعداد صفحات277
-
ناشر
-
نویسنده
-
وزن341
-
تاریخ ثبت اطلاعاتیکشنبه 5 شهریور 1391
-
تاریخ ویرایش اطلاعاتچهارشنبه 24 شهریور 1400
-
شناسه11171
-
دسته بندی :
نگاهی به کتاب های پرفروش کشور در هفته گذشته
در این روزهای گرم تابستان اوضاع کتاب چندان خوب نیست. بازاری که تقریباً بعد از نمایشگاه کتاب به مدت پنج ماه به حالت اغما می رود و تا دوباره به هوش بیاید و راه بیفتد چندماهی طول می کشد. بازار عجیبی که چندان نمی شود فراز و …
ماجرای مکاشفه صدر المتألهین در حرم حضرت معصومه(س)
ملاصدرا، هنگامی که در کهک زندگی می‌کرد، برای عرض ادب و توسل به بارگاه کریمه اهل بیت فاطمه معصومه (س) مشرف می‌شد. وی درباره یکی از این تشرفات می‌گوید: دری از رحمت حق بر من گشوده شد و در این مورد معرفت جدیدی برایم حاصل …
علی رضوانیان
“مردم، از اساس، به دو گونه اند. افراد یک گروه، هنگام اندیشیدن به لحظه های منحصر از گذشته، آن لحظه ها را شناسایی می کنند، باز می یابند، و با اراده و تکیه بر تجارب و شناختِ حالِ خویش، آن ها را دیگرگون می کنند و مطلوب؛ یعنی به آن صورت در می آورند که «ای کاش به آن صورت واقع شده بود.» در این حال، آن ها، هشیارانه و بی خود فریبی، گذشته ها را نوسازی می کنند، و خوب می دانند که گذشته، به صورتی که اینک آن را بازمی سازند اتفاق نیفتاده است؛ یعنی واقعیت ها را واقع بینانه و درست حس می کنند؛ اما به یاری آرزو، آن را دست کاری می کنند. به این ترتیب، در ذهنِ این گروه از انسان ها، گذشته، به دو صورت رخ می کند: یکی آن گونه که واقع شده، و دیگر آن گونه که ای کاش واقع می شد.
***
گروه دوم اما برخلاف گروه نخست، به هنگام سفر به گذشته ها، تصویرهای نادلخواه را به کلی حذف می کنند و تصویرهایی یک سره دلخوه به جای آن ها می نشانند. برای آن ها فقط یک گذشته وجود دارد، و آن، گونه یی است رؤیایی و عالی اما کذب محض.
***
فرق گروه دوم با گروه اول، در همان «ای کاش» است و میل هشیارانه به جبران، و همین «ای کاش» است که راه به جانب اصلاح می بَرَد، و رستگاری، و بلوغ اندیشگی؛ و فرق است میان «حسرت» و «میلِ به جبران»، چرا که میل به جبران، قرین توبه است، و توبه بازسازی روح است در محضر حق …”
24 آذر 1394