loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

درون مایه های اساسی سینمای آمریکا (دوره دو جلدی)

ناشر چشمه

نویسنده میشل سیوتا

مترجم نادر تکمیل همایون

سال نشر : 1390

تعداد صفحات : 348

هم اکنون غیرقابل سفارش!

جمله ی مشهوری از جان فورد هست که می گوید «محدوده ی جغرافیایی هالیوود را نمی شود به سادگی روی نقشه تعیین کرد.» و با این که هالیوود، ظاهراً، در جای مشخصی از لس آنجلس جای دارد، محدوده ای عظیم را در برگرفته است. این است که می گویند قلمرو هالیوود همه ی سرزمین هایی را در برمی گیرد که مردمانش به تماشای محصولات هالیوود می نشینند. اما این هم هست که تقریباً هر تماشاگر محصولات هالیوود، چه تماشاگری عادی باشد که تفریحش تماشای فیلم است و چه منتقدی باشد که فیلم دیدن شغل اوست، شباهت های مضمونی و درون مایه ای را در این فیلم ها می بیند و جذابیت «رؤیای آمریکایی» هم به این است که مهم ترین درون مایه های سینمای آمریکا را یک جا جمع کرده و کمترین خاصیتش این است که می شود فهمید در سینمای آمریکا، در فیلم هایی که برچسب هالیوودی دارند، چه چیزهایی مهم ترند و چه چیزهایی بیشتر باب طبع تماشاگران هستند.
این را هم فراموش نکنیم که محصولات هالیوودی، چه فیلم های یک بارمصرفی که ساعتی پس از تماشای شان به دست فراموشی سپرده می شوند و چه فیلم هایی که فرهنگ ساخته اند و به بخشی از خاطره ی سینما بدل شده اند، در وهله ی اول، مخاطبانی آمریکایی دارند و این مردم آمریکا هستند که باید از دیدن این فیلم ها لذت ببرند. پس عجیب نیست که گاهی، به مناسبتی، شماری از کارگردان ها، درون مایه های مشترکی را در فیلم های شان به کار می گیرند و نتیجه ی کارشان هر چند ظاهراً شباهتی به کار آن دیگری دارد، صاحب تفاوت هایی هم هست. کار عمده ی «میشل سیوتا»ی فرانسوی در «رؤیای آمریکایی» این است که فهرستی از درون مایه ها را انتخاب کرده و این درون مایه ها را در شماری از مشهورترین ــ و ای بسا محبوب ترین ــ فیلم های آمریکا بررسی کرده است. طبیعی ا ست که مخاطب اصلی چنین کتابی، تماشاگرانی هستند که فیلم را چیزی بیش از یک سرگرمیِ محض می دانند و در نتیجه ی تماشای فیلم های بسیار، کم کم، صاحب ذهنی مدون شده اند که می تواند در هر فیلمی درون مایه های آشکار و پنهانش را کشف کند. در عین حال، سیوتای فرانسوی درون مایه های سینمای آمریکا را به شکلی کاملاً ایدئولوژیک بررسی کرده و کاری نداشته به این که کارگردان، یا فیلم نامه نویس و بازیگر، به کدام مکتب انسانی وابسته بوده اند. یک چیزهایی در هالیوود اصل هستند و شماری از مشهورترین درون مایه های سینمای آمریکا هم، در طول سال ها، به اصل بدل شده اند و این به عهده ی کارگردان و فیلم نامه نویس بوده که روایتی از آن اصل را، آن طور که خودش دوست دارد و می پسندد، روی پرده ی سینما بیاورد.جلد اول این مجموعه با نام «رؤیای آمریکایی» یکی از آن کتاب هایی است که ذهن تماشاگر سینما را منسجم می کند و راه هایی را به او می آموزد که با دیدن هر فیلمی از سینمای آمریکا گوشه ای از ذهنش را برای طبقه بندی مضمون های آشکار و پنهانش باز کند.

جلد دوم هم کتابی است که درون مایه های اساسی سینمای آمریکا را از نو بررسی می کند و با این توضیح که تقریباً هیچ کسی را نمی شود سراغ گرفت که تماشاگر سینمای آمریکا، یا هالیوود، نباشد و تقریباً هر کسی که اهل فیلم دیدن است داعیه ی شناخت سینمای آمریکا را هم دارد، به مرور این درون مایه ها پرداخته. نکته ی اساسی به چشم «میشل سیوتا»ی فرانسوی این است که سینمای آمریکا را باید نمونه ی بی بدیلی از سینمای ایدئولوژیک دانست؛ سینمایی که نتیجه و خواسته ی رویکردی به زندگی ا ست که شبیهش را شاید نشود هیچ جای دیگری در دنیا سراغ گرفت. اما از آن جا که آمریکا کشور هفتاد و دو ملت است و از هر قوم و ملتی مردمانی در آن رحل اقامت افکنده اند، چیزهایی دارد که به چشم مردمانی در چهارگوشه ی دنیا دیدنی بیاید. «رؤیای آمریکایی»، جلد قبلیِ این کتاب، بررسی و تحلیل جنبه های مثبت جامعه ی آمریکا در سینمای این کشور بود و «کابوس آمریکایی» به بررسی جنبه های منفی نشسته است. این جنبه های منفی، ظاهراً، آن چیزهایی است که بودن شان ضربه ای ا ست اساسی به حیثیت این کشور و هر چند بوده اند و هستند و بعد از این هم خواهند بود، اما سینمای آمریکا می کوشد با انتقاد از آن ها، دست به کاری زند که غصه سر آید و این کشور بدل شود به گلستانی بی بدیل. آن چه مقدس است و محترم، آزادی آدمی و آزادی اراده ی اوست، گفتن حقیقت است و پافشاری بر حقیقت و راست کرداری و آن چه مکروه است هر چیزی است که عکس این ها باشد، هر چیزی که آزادی آدمی و اراده اش را مخدوش کند. این مردم اند که دست به انتخاب می زنند و وقتی پای برتری دادن انتصاب به انتخاب پیش بیاید، آزادی آدمی مخدوش شده است. این است که سیوتا توضیح می دهد هر چیزی، هر شی و هر اشاره ای را در فیلم های آمریکایی باید جدی گرفت. هیچ چیزی در فیلم های آمریکایی، به خصوص کلاسیک هایی که پایه ی این سینما هستند، بیهوده انتخاب نشده است. عمدی در کار بوده که (مثلاً) از همان ابتدا وقتی خطری در کمین شخصیت است، گربه ای (سیاه یا خاکستری) از جا بجهد و خودی نشان بدهد و با میویی کش دار خطر را گوشزد کند و بی دلیل نیست که قاتلان باج گیر علاقه ی بی حدی به این حیوان چموش دارند و بی دلیل نیست که به کاری گرانت فیلم «دستگیری یک دزد» (ساخته ی آلفرد هیچکاک) می گویند «گربه». این حساب گری عمدی سینمای آمریکاست که آن را به ایدئولوژیک ترین سینمای دنیا بدل کرده است. هر اشاره ای، در هر فیلمی، قرار است مخاطب آن فیلم را به جایی برساند. هیچ وقت نباید آن چه را می بینیم، آن چه را پیش روی ماست، باور کنیم؛ همیشه چیزی پشت این چیزهای به ظاهر عادی و معمولی هست که هزار مرتبه مهم تر است. چنین کتاب هایی را باید خواند تا روشن شود چه چیزی سینمای آمریکا را به سینمایی جهانی بدل کرده است.
کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
شما هم می توانید گزیده انتخابی خود از کتاب را ثبت کنید.
نام و نام خانوادگی
عنوان
برگزیده
کد امنیتی
محصولات مرتبط
اخبار مرتبط
بازدیدهای اخیر شما