سیری در سیره ائمه اهل البیت علیهم السلام

معرفی کتاب

فصول، عناوین و سرفصل های این مجموعه که در حوزه ی امام شناسی و با عنایاتی ویژه و حساسیتی در خور تقدیر، سامان گرفته، به شرح ذیل، تبیین و مورد کاوش و کنکاش عالمانه و تحسین برانگیز، قرار گرفته است:

نویسنده ی محترم، قبل از ورود به نهادها و محورهای بحث، نخست در پیش سخن، به جایگاه امامت در فرهنگ تشیع، حجت های خداوند از نگاه آیات و روایات و معنای امامت از منظر علامه حلی و شیخ طوسی و تفاوت دو بینش تشیع و تسنن در موضوع امامت را به مخاطبان کتاب، نشان داده و سپس با استفاده از روایت معروف : (من مات وهو لا یعرف امامه مات میتة جاهلیة)، به ضرورت معرفت و شناخت ائمه اطهار(ع) پرداخته، معنای واژه ی جاهلیت از منظر قرآن کریم، روایات، ابن اثیر و علامه مجلسی و به ارتباط عدم معرفت امام، با مرگ جاهلیت را یاد نموده است.

در فراز بعدی، با محوریت «الگوبرداری از ائمه ی اهل بیت(ع) »، به نقش بی بدیل الگو و اسوه در تربیت انسان پرداخته، قرآن کریم و اسوه های در قرآن همچون: پیامبران الهی به ویژه خاتم انبیا محمد بن عبدالله(ص) (لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ) را مطرح و به بیان شیعه ی واقعی از دیدگاه امامان معصوم(ع) مبادرت ورزیده است.

پدید آورنده ی این اثر، عشق و محبت به عترت پیامبر اکرم(ص) را از واجبات و وظایف هر مسلمان دانسته، عشق مثبت را منشأ پیدایش خیرات، برکات و جاذبه های والا و عشق منفی و نکوهیده را منشأ آثار زیانبار فراوان و عامل رسوایی و سقوط در پهن دشت فلاکت و هلاکت دانسته است.

همچنین محبت به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) را محور و عامل نیرومند و مشترک برای وحدت جهان اسلام در سراسر گیتی محسوب نموده، نظر مفسران شیعه و سنی پیرامون آیه شریفه ی: (قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی) را یاد کرده، سپس نام برخی از اندیشمندان و نام آوران اهل تسنن را به نحو اختصار، گزارش نموده است.

برخورد قاطع ائمه اهل بیت(ع) باغلات، معنای واژه «غلو» و معنای آن از منظر علمای شیعه، پرهیز از افراط و تفریط در تحلیل سیره ی ائمه(ع)، نقش مخرب و تخریبی غلو، جایگاه و ارزش حقوقی ائمه(ع)، حدود دلالت سنت قولی و تقریری امامان معصوم(ع)، نمونه هایی از استناد به سیره و تقریر اهل بیت(ع) و ذکر روایاتی چند در وصف و توصیف شهیدان و ویژگی های آنان، از دیگر مقوله های پرفیض این مجموعه است.

در فراز دیگر، به موضوعات و مباحثی همچون: برخورد با بغات در سیره ی امام علی(ع)، نحوه ی برخورد، احکام و اقسام بغات، نحوه ی برخورد با بازماندگان بغات، ارزش حقوقی سیره ی ائمه(ع)، تساوی سیره ی ائمه(ع) با سیره ی پیامبر اکرم(ص) حدیث متواتر ثقلین، روش اهل سنت با سیره ی ائمه(ع) و با سیره صحابه، معتدل ترین دیدگاه در مورد صحابه و این که صحابی چه کسی است به صحابه از منظر قرآن، پیامبر و امامان معصوم(ع)، سخن مولا علی و امام سجاد(ع) درباره ی خوبان و بدان از صحابه، گریستن امام علی(ع) در فقدان یاران با وفا و سیره ی صحابه از دیدگاه حقوقی، اقدام شده است.

نویسنده در پیوست مطالب پیشین، به ارتباط عاشقانه با خداوند در سیره ی اهل بیت(ع) و سخنان ابن ابی الحدید، ابن صباغ مالکی، علامه ی امینی و خطیب بغدادی در وصف این ارتباط، اشاره نموده، سپس انواع ارتباط با خداوند، سخن علی(ع) درباره ی انواع عبادات بندگان، بندگی حق، مایه ی عزت انسان، اوج ارتباط عاشقانه ی امام علی(ع)، ریشه ی ارتباط و جلوه های آن با خداوند، سخنان بی مانند امام علی(ع) درباره ی شوق وصال معشوق، مبادرت ورزیده است.

از دیگر مطالب پر محتوا و ارزشمند که نویسنده ی محترم از یاد آنها روی بر نتابیده، سیری در دعاهای ائمه(ع) تحت عناوینی چونان: دعا، جلوه ی بندگی و جلوه ی بارز انقطاع به خداوند، دعا و یاد خدا، دعاهای ائمه ی اهل بیت(ع) و شروح برخی از آنها همانند: دعای کمیل، عرفه، ابو حمزه ثمالی، دعای سحر و سخنان جاودانه ی امام خمینی(قدس سره) در توصیف دعاهای ائمه(ع)، همچنین توصیف صحیفه ی سجادیه؛ زبور آل محمد(ص)، سند آن و ذکر نام شرح هایی که از اندیشمندان به نام پیشین و معاصر، بر آن نگاشته اند و اسامی صحیفه های سجادیه نوین و جدیدی که بر صحیفه های سلف، از نظر کمیت فزونی دارند است.

سیره ی سیاسی اهل بیت(ع) نیز از جمله مطالب پرجاذبه ی این مقال است که نویسنده ی محترم با اشراف کامل و شناخت درخور تقدیر، به صورت ایجاز، بدان عنایت ورزیده؛ نخست سیاست را به دو قسم «الهی» و «شیطانی»، تقسیم و سپس چند اصل از اصول کلی سیاست امامان معصوم(ع) را یاد می نماید؛ اصل تکلیف مداری، اصل طاغوت ستیزی و اصل احیای عاشورا و فرهنگ آن.

در صفحات پایانی، پدید آورنده ی محترم به مناسبت اصل سوم از اصول سیاسی امامان معصوم(ع) (اصل احیای عاشورا و فرهنگ آن)، به نهضت و قیام سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) و سه رکن اصلی این قیام و نقش یاران وفادار حضرت، تعداد آنان، اسامی کهنسالان، خردسالان، بانوان، جانبازان و ویژگی های یاران امام حسین(ع) پرداخته، سپس به نقش چشمگیر اهل بیت (ع) در احیای اسلام ناب محمدی و امحای اسلام سفیانی با شیوه ها و برنامه های حساب شده، اشاره نموده و یکی از عوامل مؤثر آن را احیای فرهنگ عاشورا دانسته است.