شب ستاره و گیسو

معرفی کتاب

مجموعه «شب ستاره و گیسو» دارای ۳۷ قطعه شعر و شامل 28 غزل، 2 چهارپاره، 3 شعر سپید و 4 نیمایی با مضامینی عاشقانه و مذهبی است. عنوان کتاب از بیتی از غزلی عاشقانه با عنوان «برای صدایت» گرفته شده است: «شبی برای صدایت ترانه میخوانم شب ستاره و آیینه و گل و گیسو» مجموعه با غزلی تحت عنوان «جای پا» و با این مطلع آغاز میشود: «باز با دل گرفته در هوای تو شعر تازهای سرودهام برای تو» «با نام تو»، «مرهم»، «غریبانه»، «احساس بارانی»، «چشمهای خیس»، «نیلوفرانه» و «در عطر شببوها» عناوین بعضی از شعرهای این مجموعه هستند.

بخش قابل توجهی از این مجموعه شعرهای مذهبی انسیه موسویان هستند. چهارپاره «قامت بلند شکیبایی» در مدح و ثنای بانوی حماسهساز کربلا حضرت زینب (س) سروده شده است. «بهار باور» به آستان مقدس حضرت زهرا (س) پیشکش شده است. در حال و هوای زیارت امام رضا(ع) نیز چهارپاره «اجابت» زینت این مجموعه شعر است.

انسیه موسویان در گفت وگویی عنوان کرده است: «شعرهای من لطیف، ساده و صمیمی و به دور از هرگونه ابهام و پیچیدگی سروده شده اند؛ شاید چون خودم آدم پیچیده ای نیستم.» این کاملترین و موجزترین تعریفی است که میتوان آن را برای شعرهای مجموعه «شب ستاره و گیسو» به کار برد و البته خود شاعر این کار را انجام داده است. هم شعرهای عاشقانه و هم شعرهای آیینی این مجموعه همه آرام، لطیف، ساده و صمیمی هستند با زبانی شسته رفته و بدون مشکل. این خصیصه البته تا حدودی به خاستگاه شعر او که خراسان است، برمی گردد.

برجستگی شعرهای انسیه موسویان در عاطفه سرشار، شفاف و البته محجوب اوست. عاطفهای که از حس زنانه شاعر و دلتنگیهای او نشأت میگیرد و به گونهای لطیف، آرام و محجوب در کلمات و تعبیرات او جاری میشود و هر دو بعد معشوقهگی و مادرانگی یک هویت مؤنث را بروز می دهد. زنانگیای که در جان و روان شعرهای این شاعر است نه در تظاهرهای کلمات و ترکیباتی که بعضی مدعیان فمینیسم به گونهای نازل و اروتیکوار آنها را بر پرچم میکنند و سمبل و نماینده زنانهسرایی معرفی اش میکنند:
«دلتنگم آنچنان که غریبانه اشک ریخت
دریا به روزگارم و باران به حال من
ای علت لطیف تغزل! کمی بخند
تا بشکفد ترانه به لب های کال من»