مردگان بسیارند

منتخبی از 180 شعر سروده­ های علی داوودی است که در قالب­ های کلاسیک، غزل، نیمایی و سپید سرورده شده است. وی در شعرهای سپید خود به صراحت­ گویی روی می ­آورد و در فضاسازی شعر از محدودۀ جغرافیایی خود فراتر می­رود و مصائب جهان امروز از بورس دبی، سازمان ملل، فلسطین و بانک جهانی گرفته تا لبنان و گوانتانامو و آرژانتین و .... همه را مورد توجه قرار می ­دهد. شاعر شاید با این شگرد و رویکرد در پی یافتن مخاطبان جهانی برای شعر خود باشد. در این گونه شعرها، بافت کلام در عین سادگی، ساده­ ترین وظیفۀ سخن، یعنی خبررسانی را برعهده می ­گیرد. نویسنده در غزل­ هایش اما شاعری خلاق و نوگراست. او ضمن حفظ نگاه و نگرش دینی و آئینی از زبانی حماسی بهره می­ گیرد و به شخصیت ­های دینی و تاریخی التفات خاصی دارد.