جوان، اسلام و مدرنیسم

تجدد و تجددگرایی که ترجمه دو واژه مدرن و مدرنیته (مدرنیسم) است، از اصطلاحات جهان غرب بعد از پیدایش دوره رنسانس است که پس از پیروزی انقلاب صنعتی وارد جهان شرق و دنیای اسلام شد و زرق و برق ناشی از آن عده ای از ظاهربینان و بی خبران از اسلام را به این اندیشه واداشت که برای داشتن زندگی مدرن باید از فرق سر تا نوک پا غربی شد.

این روشن فکرنمایان مسحور به جایی رسیدند که اسلام را دین کهنه و قدیمی، ارتجاعی و در مقابله با نوگرایی و تجدد خواندند و حتی به مقدسات دینی و فرهنگی خود پشت پا زده و به سوی مدرنیسم غربی روی آوردند، غافل از اینکه اسلام خود پایه گذار تجدد عقلانی، مستدل و قابل دفاع است. این رساله در پی آن است که تجدد و مدرنیته غربی را مورد بررسی قرار داده و مزایا و معایب آن را برشمارد و از ساحت حریم اسلام و مبانی فطری و عقلانی تجددخواهی آن مواردی را ذکر و از آن دفاع نماید.

علی قائمی امیری فرزند نصرالله متولد 1316 شمسی در شهر امیرکلا، طلبه ای قدیمی با تحصیلات دانشگاهی دارای درجه دکترای علوم تربیتی از دانشگاه سوربن پاریس و نیز فارغ التحصیل دوره دکترای جامعه شناسی مذهبی از همان دانشگاه است. ایشان دارای سابقه پنجاه و شش سال مستمر معلمی است که حدود دوسوم آن در دانشگاه ها بوده و از ابتدای تأسیس دوره دکترای علوم تربیتی در ایران مدرس دروس اسلامی آن (تربیت در نهج البلاغه، فلسفه تربیت در قرآن، تربیت از دیدگاه حضرات معصومین...) است.

وی حدود دویست اثر تألیفی در زمینه تربیت، خانواده، اسلام شناسی و مسائل دنیای اسلام دارد که مهم ترین اثر این تألیفات دوره ای با عنوان اصول و مبانی نظام تربیتی اسلام است (دوره صد و سی جلدی) که جلد نود و پنجم آن در دست تألیف است.