آب را گل نکنیم

معرفی کتاب

این کتاب که به کوشش واحد پژوهش مدرسه علمیه حضرت مهدی (عج) مشهد به چاپ رسیده است . دارای چهار فصل است؛
تبرّی ، یکی از اعتقادات شیعه
نکاتی ، در باب تبرّی
روایت نهم ربیع معروف به رفع القلم
تامّلی در باب وحدت اسلامی .

نویسندگان کتاب ، معتقدند : در عین اینکه ما معتقد به مذهب شیعه هستیم و به آن افتخار می کنیم و اعتقادات مذهب شیعه را کاملا و بی کم و کاست قبول داریم،
اما در صحنه عمل ، باید همانند امامان خود عمل کنیم .یعنی وحدت عملی و نه اعتقادی . گاهی خلط می شود که پس چرا شما به لعن گیر می دهید . پاسخ آن است که ما اعتقادات شیعه را رد نکردیم ، بلکه گفتن آن در ملا عام اصلا مطابق با سیره اهل بیت نیست .
مثالی برای روشن شدن مبحث :
دوست شما ، پدرش قاتل است . و شما این را می دانید .
حال اگر جلوی رویش مدام داد بزنی ، ای بچه قاتل ، ای کسی که پدرت قاتل است و...
خون او را به جوش می آوری و او را تحریک به مقابله می کنی .
و این برای امت مسلمین خوب نیست ، چرا که بهترین سلاح دشمن، تفرقه بین مسلمانان است.

توضیح فصل های کتاب
این کتاب ، در فصل اول ، تعریفی از تبرّی بیان می کند و به شیوه های آن می پردازد . بدون اینکه اسمی از دشمنان اهل بیت ببرد ، احادیثی را از آنان در تایید تبرّی ذکر می کند .

در فصل دوم ، به روش اهل بیت و برخورد ایشان با کسانی که در ملا عام به خلفا دشنام می داده اند، می پردازد.
به طور مثال : شخصی نزد امام صادق می آید و می گوید فلانی در مسجد ، به آن دونفر دشنام می دهد. حضرت (ع) برآشفته می شوند و می گویند چه مرضی دارد ؟ خدا لعنتش کند . او با این کارش ما رو مورد تعرّض قرار می دهد ( یعنی آنان هم در برابر به ما توهین می کنند )

در فصل سوم ، به روایت رفع القلم و اشکالات وارده بر حدیث و همچنین نظر بزرگان در مورد جشن های عیدالزهرا می پردازد. در آخر این فصل ، داستانی بسیار تکان دهنده از عمرکشون و نتیجه اش که قتل عام شیعیان در مناطق غیر امن است می آورد .

در فصل چهارم ، تعریفی از وحدت بیان می کند که مخالفان وحدت هیچ گاه آن را رد نمی کنندو آن را در حرف و ادّعا قبول دارند ولی در عمل ، عکس آن عمل می کنند .
روایاتی از اهل بیت که نشان می دهد اولین منادیان وحدت ، اهل بیت بودند. در آخر هم کلام بزرگانی چون امام خمینی و آیت الله خامنه ای ، و آیت الله سیستانی و آیت الله وحید خراسانی و آیت الله بهجت و سیدحسن نصرالله در مورد وحدت و چگونگی آن را بیان می کند. در آخر کتاب هم راه حلی برای برگزاری جشن های عیدالزهرا با استناد به قول سیدبن طاووس بیان می کند .