بینوایان (دوره دو جلدی) (بدرقه جاویدان)

معرفی کتاب

بینوایان نام رمان معروفی نوشته ویکتور هوگو نویسنده سرشناس فرانسوی است. وی در این کتاب به تشریح بی عدالتی های اجتماعی و فقر و فلاکت مردم کشورش می پردازد، همان عوامل و محرک های اجتماعی که منجر به انقلاب کبیر فرانسه شد.
انحصار توزیع قدرت و ثروت در دست خانواده فاسد سلطنتی که از مشکلات جامعه فرانسه کاملاً بی اطلاع بودند، سبب ایجاد معضلات اقتصادی و اجتماعی در جامعه فقیر فرانسه شد و انقلاب فرانسه ناشی از همین تحولات زیرساخت های اجتماعی جامعه فرانسه بود.
ویکتور هوگو در خلال پردازش شخصیت های داستان و روانشناسی آنها، نحوه درگیری و دخالت آنان را در این نهضت اجتماعی و توده ای نشان می دهد. قهرمان داستان، مرد فقیری به نام ژان وال ژان است که بر اثر یک ملاقات تصادفی با یک کشیش خیر، دچار تحول می شود و از فردی درمانده و منفعل و خلافکار، به انسانی نوع دوست تبدیل می شود.
بینوایان تصویر راستین سیمای مردم فرانسه در قرن نوزدهم است چهره ی چند قهرمان در بینوایان برجسته تر ترسیم شده است از جملهٔ آن ژان والژان. او مرد میانسال خسته روانی است با نیم تنهٔ کهنه و شلواری وصله دار که پس از گذراندن نوزده سال زندان با اعمال شاقه ,پس از تمام شدن ایام محکومیت جایی برای رفتن ندارد و کسی پناهش نمی دهد حتی در لحظه ای حاضر می شود به زندان باز گردد ولی راهش نمی دهند ,در اوج در ماندگی و سیه روزی به خانه یاسقفی پناه می برد اسقف با خوشرویی و مهربانی از او پزیرایی می کند ولی این مهمان ناخوانده نیمه شب ظروف نقرهٔ اسقف را به سرقت می برد.
اما ساعتی بعد به دست ژاندارم دست گیر می شود.ولی بزرگ واری اسقف مسیر زندگی او را تغییر می دهد. ژان والژان در بیست و پنج سالگی اسیر پنجه های ستمگری شده است. او که روستایی پاکدلی بوده بسبب سرقت یک قرص نان برای سیر کردن کودک گرسنهٔ خواهرش این همه زندان تحمل کرده.در نتیجه مهربانی و عاطفه برایش امر فراموش شده ایست.
سر انجام نیک منشی یک مرد روحانی ,در های نیک بینی و خیر اندیشی را به روی او باز می کند و یکی از بزرگان روزگارش می شود که باید تفصیلش را در متن کتاب خواند. اخلاق فضیلت پستی ستم رویداد های تاریخی با ژرف اندیشی برسی می شود و تناردیه ماریوس و دیگر قهرمانان کتاب با نظم ویژه ای در برابر هم قرار می گیرند و اثر جاودانه ای می سازند. گرچه بینوایان از عشق های خیال انگیز سر شار است اما جلوهٔ واقع بینانهٔ زندگی مردم در زمان ویکتور هوگو در آن کاملا دیده می شود.

رهبر معظم انقلاب درباره بینوایان می گویند: به نظر من بینوایان ویکتور هوگو برترین رمانی است که در طول تاریخ نوشته شده است. من همه رمان های طول تاریخ را نخوانده ام، شکی در این نیست، اما من مقدار زیادی رمان خوانده ام که مربوط به حوادث قرن های گوناگون هم هست. بعضی رمان های خیلی قدیمی را هم خوانده ام. مثلا فرض کنید کمدی الهی را خوانده ام. امیرارسلان هم خوانده ام. الف لیله و هزار و یک شب را هم خوانده ام. وقتی نگاه می کنم به این رمانی که ویکتور هوگو نوشته، می بینم این چیزی است که اصلا امکان ندارد هیچ کس بتواند بهتر از این بنویسد یا نوشته باشد و معروف نباشد و مثل منی که در عالم رمان بوده ام، این را ندیده باشم یا اسمش را نشنیده باشم... من می گویم بینوایان یک معجزه است در عالم رمان نویسی، در عالم کتاب نویسی. واقعا یک معجزه است... من به همه جوان ها توصیه می کنم، نه حالا که دارم با شما صحبت می کنم، بارها این را گفته ام. زمانی که جوان ها زیاد دور و بر من می آمدند قبل از انقلاب، بارها این را گفته ام که بروید یک دور حتما بینوایان را بخوانید. این بینوایان کتاب جامعه شناسی است، کتاب تاریخی است، کتاب انتقادی است، کتاب الهی است، کتاب محبت و عاطفه و عشق است.»