آفرینندگان فرهنگ و تمدن اسلام و بوم ایران 89: عمعق بخارایی
آفتاب معرفت
سال نشر : 1393
تعداد صفحات : 223
معرفی کتاب
امت اسلامی مدت هزار سال مهد علم، تمدن و فرهنگ جهان، و ایران پرچمدار این نهضت بزرگ اسلامی بود. تعداد بزرگان علم، ادب، فرهنگ، مدنیت خراسان، خوارزم، فرارود، بین النهرین، فارس، عراقین، آذربایجان، قفقاز، مصر، مغرب اقصا و اندلس پس از اسلام، صدها برابر فرهیختگان یونان، روم، اسکندریه، رها و نصیبین قبل از اسلام، و ابداعات و تولیدات علمی و فرهنگی آنها غیرقابل قیاس با یکدیگر بود. در دو سه قرن اخیر، هجوم فرهنگی و نظامی و سیاسی و اقتصادی استعمار موجب رخوت و عقب افتادگی جوامع مسلمان شد، ولی بیداری اسلامی قرن گذشته و معاصر، و خیزش اسلامی چند دهه اخیر موجب حرکت مسلمانان گردید. تلاش های نخستین در جهت رهایی از سلطه نظامی و سیاسی و کسب آزادی و استقلال بود و اکنون زمان بیداری فرهنگی و احیای اعتمادبه نفس اسلامی و ایرانی فرارسیده است. برای تحقق چنین حرکتی، از جمله اقدامات اساسی، معرفی و بازشناساندن بزرگان تاریخ تمدن اسلام و ایران، و بازتعریف ارزش های اعتقادی اسلامی و هویت ملی است. این مجموعه گامی است در جهت بازشناسی بزرگان تاریخ و تمدن اسلام و ایران.
عمعق در حدود سال ۴۴۰ ه. ق در بخارا زاده شد و پس از مهارت در شعر و ادب به سمرقند رفت و به دربار آل خاقان راه یافت و در نزد پادشاهان این دودمان تقربی تمام پیدا کرد؛ و از سلجوقیان با سنجر نیز رابطه داشت؛ و از شاعران ماوراءالنهر با رشیدی سمرقندی در دربار آل خاقان بسر می برد و این دو شاعر با هم مناقشاتی داشتند. انوری شاعر نیز معاصر عمعق بود و به استادی وی در شعر مقر است. عمعق را پسری بود به نام حمیدی یا حمید یا حمیدالدین که برخی می گویند وی نیز شاعر بود و با سوزنی مهاجات داشت. عمر عمعق را فزون بر صد سال نوشته اند و درگذشت او باید در حدود سال ۵۴۲ یا ۵۴۳ ه. ق باشد.
او نه تنها به لفظ ملقب به امیر الشعرا است، بله، به معنای فئودالی، واقعاً شایسته چنین منصبی بود و همه شاعران دربار ایلگ خان را در بخارا به تجلیل و تکریم خود وامی داشت. در پرتو عنایات امیری که مخدومش بود، مال و منال و بردگان بی شمار به دست آورد. او مدیحه سرایی ممتاز بود؛ ولی، با این همه، شهرتش بیش تر در سرودن شکواییه بود.
او نه تنها به لفظ ملقب به امیر الشعرا است، بله، به معنای فئودالی، واقعاً شایسته چنین منصبی بود و همه شاعران دربار ایلگ خان را در بخارا به تجلیل و تکریم خود وامی داشت. در پرتو عنایات امیری که مخدومش بود، مال و منال و بردگان بی شمار به دست آورد. او مدیحه سرایی ممتاز بود؛ ولی، با این همه، شهرتش بیش تر در سرودن شکواییه بود.
-
زبان کتابفارسی
-
سال نشر1393
-
چاپ جاری1
-
تاریخ اولین چاپ1393
-
شمارگان500
-
نوع جلدجلد نرم
-
قطعجیبی
-
تعداد صفحات223
-
ناشر
-
نویسنده
-
ویراستار
-
زیر نظر
-
وزن185
-
تاریخ ثبت اطلاعاتشنبه 6 شهریور 1395
-
شناسه45510
-
دسته بندی :
محصولات مرتبط