مدیر ایرانی

معرفی کتاب

کتاب در دو بخش شامل «مفاهیم بنیادین مدیریت» و «وظایف و مهارت های مدیران» است و مخاطب در بخش نخست این کتاب با موضوعاتی مانند سبک های مدیریت، نظریات جدید، فرهنگ سازمانی، رفتار سازمانی، اصول رفتار سازمانی در اسلام آشنا می شود.

در دومین بخش کتاب نیز مباحثی مانند وظایف مدیران قدرت، تصمیم گیری صحیح و به موقع، راه های افزایش قدرت تصمیم گیری، برنامه ریزی سازمانی، بودجه بندی و سازمان دهی مطرح شده است.

نگارنده در مقدمه کتاب، ضمن اشاره به وجود نظرات مختلف در حوزه مدیریت آورده است که در این کتاب به مقولاتی پرداخته که از نظریه پردازی محض به دور بوده، کاربردی و برخاسته از خرد سالم و افکار معنویت گرا باشد.

در بخش دیگری از مقدمه، نویسنده با انتقاد از وضعیت ترجمه آثار حوزه مدیریت و علوم انسانی اشاره می کند که متاسفانه برخی از مترجمان، بدون توجه به اختلافات فرهنگی و اعتقادهای صاحب اثر که با توجه به دیدگاه مولف «مدیر ایرانی» به ارزش های اخلاقی پایبند نیستند، در کشور ترجمه و منتشر می شود.

مولف همچنین تاکید می کند که برخی از مبانی و مطالب علم مدیریت در ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران قابلیت اجرا ندارد.در نخستین بخش کتاب، مولف انواع سبک های مدیریتی و سبک های مربوط آن ها را به سیستم های مدیریتی و اداری ایرانیان باستان، سومری ها، مصری ها تقسیم بندی کرده که در ادامه به نظریات جدید شامل نگرش کمی مدیریت، نگرش سیستمی و نگرش اقتضایی اشاره می کند.

درباره مدیریت اسلامی به عنوان یک نمونه از انواع مدیریت در این بخش می خوانیم: «اصول مدیریت اسلامی برگفته از منابع ارزشمند دین اسلام(قرآن، روایات، سنت و سیره معصومین) است و زمینه رشد و تعالی انسان ها را به سوی خداوند متعال فراهم می کند؛ اصولی که مطابق قرآن، روایات، سیره رسول خدا(ص) و روش ائمه هدی علیهم السلام به همراه علوم و فنون و تجارب جدید بشری شکل گرفته باشد، می تواند برای رسیدن به اهداف عالیه یک نظام در ابعاد مختلف به بهترین شیوه عمل کند.»در دومین بخش کتاب نویسنده ضمن تشریح وظایف مدیران درباره عوامل موثر بر تصمیمات سازمانی یک مدیر ایرانی به عوامل مذهبی، عوامل روانشناختی، عوامل اجتماعی و عوامل عقلانی اشاره کرده است.

به عنوان مثال، مولف درباره عوامل عقلانی در جریان تصمیم گیری یک مدیر ایرانی آورده است: «منظور از عوامل عقلانی، چاره اندیشی مبتنی بر خرد است؛ برهمین اساس کمیت هایی از قبیل هزینه های مالی و زمان انجام کار که به فایده بودن یا به بهره نبودن آن ها از طریق دور اندیشی سنجیده شود؛ این عوامل به حساب می آید؛ از همین روی ملزم کردن تصمیمات با تفکر عمیق مایه خیر بوده و هنگامی که تصمیم با عاقبت اندیشی همراه و قرین شود، سعادت به کمال برسد.»