درآمدی بر سبک زندگی دانشجوی انقلابی

در بخش مأموریت دانشجوی انقلابی می خوانیم: «رسیدن به یک زندگی منسجم، برنامه دار و بهره ورانه، در گرو داشتن هدف مشخصی است. هدف زندگی با تمام عرصه های آن پیوند می خورد و آن را در راستای واحدی جهت می دهد ... یکی از عوامل اصلی نابسامانی در زندگی دانشجوی انقلابی، مشخص نبودن مأموریت و محور اصلی فعالیت های اوست. به طوری که گاه در نقش یک فعال سیاسی، چند صباحی را با محوریت و اولویت این مأموریت، جهت می دهد و گاه به عنوان یک تولیدگر علم و نوآور نرم افزاری، طرحی دیگر درمی اندازد. آرمان دانشجوی انقلابی بسط توحید ناب شیعی با قرائت حضرت امام است که ملازم عدالت خواهی، ظلم ستیزی و خدمت به خلق خداست و منظومه اخلاقی و عرفانی تشیع را نیز در برمی گیرد و رسالت او پیشبرد نظام جمهوری اسلامی در راستای تشکیل تمدن اسلامی است». مؤلف راجع به آرمان خواهی و شور دانشجوی انقلابی آورده است: «آرمان خواهی و شور حداکثری در کنار کمترین تعلقات به دنیا و مادیات، از ایشان اهرم هایی کارآمد و نافذ ساخته که جایگاه و منزلت اجتماعی شان را در تعاملی دوسویه با این نفوذ و تأثیر والا، ارتقاء بخشیده است. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز با دریافت اهمیت این پایگاه عظیم و پرظرفیت، حجم وسیعی از مطالبات و فرهنگ سازی های مدنظر خویش را بر دوش دانشجویان انقلابی نهاده و مأموریت های کلیدی و سرنوشت ساز فرهنگی و سیاسی را به ایشان سپرده است... .»

***

در مقدمه کتاب آمده است که دانشجویان انقلابی به معنای جوانان دانشجویی که دغدغه پیشبرد انقلاب و نظام اسلامی بر اساس رهنمودهای امام و رهبری را دارند، جزو تأثیرگذارترین نیروهای اجتماعی در کشور به شمار می روند. مروری بر شکل گیری یا جهت دهی جریانات و تحوّلات بزرگ دهه اخیر ایران به خوبی نقش و جایگاه این طیف از فعّالان فرهنگی – سیاسی را باز می نمایاند. … رهبر معظّم انقلاب نیز با دریافت اهمیت این پایگاه عظیم و پرظرفیت، حجم وسیعی از مطالبات و فرهنگ سازی های مدّ نظر خویش را بر دوش دانشجویان انقلابی نهاده و مأموریت های کلیدی و سرنوشت-ساز فرهنگی و سیاسی را بدیشان سپرده است. … دانشجویان انقلابی با احساس تکلیف و دغدغه نسبت به این آرمان ها، بخش قابل توجّهی از زندگی خویش را معطوف به تلاش برای تحقّق آنها می کنند و طبیعتاً با توجّه به حجم بالای کار و فقدان نیرو و بازده کافی، عرصه های دیگر زندگی شان – اعمّ از معنوی و معرفتی و درسی و خانوادگی – اولویّتی درجه دوّم می گیرند. در کنار درهم ریختگی نظام رفتاری، برخی برنامه های جزئی و رایج زندگی این دسته از دانشجویان هم به طور جدّی قابل مناقشه و تأمّل است. برنامه ساعات خواب، سیر مطالعاتی، جهت گیری تخصّصی در تحصیلات تکمیلی، زمان و نحوه ازدواج، حوزه اشتغال و … از این جمله اند. نتیجه این نابسامانی و آشفتگی، الگویی خدشه پذیر و البته قابل مطالعه و اصلاح از زندگی ایشان پدید آورده که سامان بخشی آن، اثراتی مضاعف در نوع فعالیت های انقلابی شان برجای خواهد نهاد. ضمن اینکه تک تک این عزیزان به عنوان یاوران مخلص و پرنفوذ انقلاب، موضوعیّت داشته و تکامل هرچه بیشتر شخصیّتی و رفتاری آن ها بسیار مهم و مغتنم خواهد بود».