اصل بنیادین اندیشه های اجتماعی حضرت علی (ع)، عدالت، یعنی برابری حقوق اجتماعی و برخورداری یکسان همگان از فرصت ها و امکانات بود. او عدالت را عین زندگی می پنداشت و آن را از جمله اصول پایه در مشی سیاسی و حکومتی اش به شمار می آورد. امام علی (ع)، هرگز برقراری عدالت را فدای مصالح سیاسی، شخصی، و اجتماعی نکرد و همین مسئله باعث به وجود آمدن جنگ جمل، صفین، و نهروان از سوی متضررین این دیدگاه گردید. در کتاب حاضر، نگارنده می کوشد به مهم ترین موانع و مشکلات حکومت امام علی (ع) پرداخته و آنها را از زوایای مختلف بررسی نموده و نقش عدالت خواهی ایشان را تبیین نماید.