ذکرها و لحظه ها: آرامش در زندگی با یاد خدا (ترجمه کتاب اذکار مهمه)

معرفی کتاب

بخش اول کتاب به شرح حال مختصر ملامحسن فیض کاشانی، اساتید و شاگردان و شیوه تصحیح رساله حاضر می پردازد. اصل کتاب در هشت باب جداگانه تدوین شده و در هر کدام به گوشه ای از اذکار وارده در لحظات مختلف اشاره می کند.

در باب اول با عنوان «در فضیلت ذکر» آیات و روایاتی در اهمیت ذکر آمده است. از جمله در آیه کریمه 41 سوره احزاب آمده است: «یا ایها الّذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا و سبّحوه بکرة و اصیلا»؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا را بسیار یاد کنید و صبح و شام او را تسبیح گویید.

«در اذکار اوقات مخصوصه» عنوان دومین باب کتاب است؛ که در آن به ذکرهای مخصوص هر روز و شب؛ روزهای مخصوص هفته و ماه های قمری پرداخته شده است. که به عنوان نمونه به ذکر هنگام تحویل سال ذیلاً اشاره می شود: «یا محوّل الاحول والاحوال حوّل حالنا الی احسن الحال»؛ ای گرداننده سال و حال ها! حال ما را به بهترین حالها برگردان.

سومین باب تحت عنوان «در اذکار عادت ضروریه»، با ذکر داخل شدن به منزل، ذکر هنگام نشستن و برخاستن، ذکر هنگام فارغ شدن از سخن شروع شده و با ذکرهای هنگام خوابیدن و بیدار شدن و بالاخره ذکر هنگام بیرون رفتن از خانه که در ادامه می آید، پایان می پذیرد.

«بسم الله آمنت بالله و توکلت علی الله» باب چهارم کتاب «در اذکار عادت مستحبه» است که شامل ذکرهای مختلف، از جمله: ذکر هنگام گرفتن شارب و ناخن، شانه کردن ریش، نظر در آینه کردن، سرمه کشیدن، روغن مالیدن، سر تراشیدن، پوشیدن جامه، لباس نو پوشیدن، انگشتری بدست کردن و کفش پوشیدن، است؛ آخرین آن ذکر هنگام کفش کندن چنین است: «بسم الله والحمدُللهِ الذی رَزَقنی ما اُوقی به قَدَمیّ مِنَ الاذی اللّهم ثَبّتهما علی صراطِکَ ولا تزلّهما عن صراطک السّوی»؛ به نام خدا (آغاز می کنم) و ستایش مخصوص خدایی است که چیزی را به من روزی کرد که به وسیله ی آن پاهای خود را از اذیت کشیدن حفظ می کنم. خداوندا پاهایم را بر راه خود ثابت گردان و از راه مستقیم خود منحرف نساز!».

باب پنجم «در اذکار طهارت» است؛ که در آن به بیست ذکر در مورد آداب بیت الخلاء، وضو ساختن برای نماز و انجام دادن غسل و در آخرین آنها به ذکر هنگام غسل جنابت و غسل جمعه پرداخته شده است.

«در اذکار سایر عبادات و مهمات»، عنوان ششمین باب کتاب است؛ که در آن به ذکرهای مخصوص مسجد، قرآن، سجده شکر، تصدّق، سحری خوردن و افطار کردن، مطالعه، شروع به کار بناء خانه، زراعت، ملاقات سلطان، بازار، خریدن بنده و دوابّ، زن نو به خانه آوردن، تولد فرزند، عقیقه کردن، قربانی کردن، عیادت بیمار و زیارت قبر مؤمن اشاره شده است.

هفتمین باب، با عنوان «در اذکار حوادث»، به ذکرهای مختلف به هنگام برخورد با اهل ایمان، شنیدن اذان، شنیدن نام پیامبر صلی الله علیه و آله، چیدن گل، نظر کردن به آسمان، دیدن ماه، عطسه کردن، خوردن آب، مشکل شدن کار، یاد کردن مصیبت، بی خوابی، بیم از چشم بد و بالاخره ذکر هنگام گذشتن بر مقبره، به صورت ذیل آمده است: «السّلام علی اهل الدّیار مِن المؤمنینَ والمُسلمینَ انتم فَرَطّ و نحن اِنشاء اللهُ بکم لاحقونَ»؛ سلام بر ساکنان خانه ها از مؤمنان و مسلمانان با شما از پیش رفته هستید و ما – اگر خدا بخواهد - به شما ملحق می شویم.

آخرین فصل کتاب، تحت عنوان «در اذکار سفر»، به بیست و شش ذکر در مراتب مختلف مسافرت اشاره شده است. از جمله آنها می توان به ذکر هنگام عزم سفر، جدا شدن از یاران، تنهایی در سفر، بیم از دزد و سبُع (درندگان)، رسیدن به پل، کوچ کردن و ذکر هنگام بازگشتن از سفر اشاره کرد.