loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

سیاستگذاری فرهنگی یا ولنگاری؟

کنکاشی در چالش‌ های مدیریت راهبردی فرهنگ در ایران / اندیشنامه مهندسی فرهنگی - 7

ناشر دیدمان

نویسنده جمعی از نویسندگان

با همکاری اندیشکده برهان

سال نشر : 1398

تعداد صفحات : 107

خرید پیامکی این محصول
جهت خرید پیامکی این محصول، کد محصول، نام و نام خانوادگی، آدرس و کد پستی خود را به شماره زیر ارسال نمایید: کد محصول : 67055 10003022
170,000 تومان
افزودن به سبد سفارش

معرفی کتاب

کتاب سیاستگذاری فرهنگی یا ولنگاری؟ کنکاشی در چالش‌ های مدیریت راهبردی فرهنگ در ایران از انتشارات دیدمان منتشر شده است.

معمولاً هر وقت از توسعه و پیشرفت در هر جامعه‌ای سخن به میان می‌آید،‌ آنچه به ذهن متبادر می‌گردد توسعه در بخش‌های عمرانی و سیاسی و اقتصادی است و معمولاً مقوله‌ی فرهنگ مورد غفلت قرار می‌گیرد و به رابطه‌ی فرهنگ با اجزای دیگر توسعه توجهی نمی‌شود. در حالیکه از مهمترین مسائل زیربنایی برای طرح و اجرای برنامه و سندی کلان و بنیادین برای پیشرفت،‌ فرهنگ و مسائل فرهنگی است.
باتوجه به این مهم و اینکه انقلاب اسلامی مردم ایران،‌ انقلابی مبتنی بر ارزشهای دینی و فرهنگی بوده است، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و بویژه در سالهای پس از جنگ تحمیلی، ضرورت توجه به برنامه ریزی و ارائه سیاستگذاریهای بنیادین و کلان برای پیشرفت کشور و مبتنی بر مبانی فرهنگی و ارزشی بیش از پیش احساس شد. همچنین رویارویی فرهنگ ایرانی اسلامی با فرهنگ متجدد غرب، تضادهای زیادی را در فرهنگ عمومی کشور به وجود آورد و مخاطرات بسیاری را برای اصول زیربنایی این فرهنگ برخاسته از آموزه‌های دینی و سنتی ایجاد نمود. توجه و تذکرات مداوم مقام معظم رهبری به موضوع تهاجم فرهنگی و ناتوی فرهنگی ناشی از حمله‌ی فرهنگ غربی به فرهنگ اسلامی همواره از باب اهمیت این موضوع و تهدیداتی بوده است که این هجمه، انقلاب و ارزشهای فرهنگی بنیادین آن را هدف قرار داده‌اند.
این در حالیست که علیرغم این اهمیت و توجه به این مسائل و اینکه رابطه‌ی فرهنگ و سیاست در جوامع مختلف و دولت‌ها حتی لیبرال‌ترین آنها، امری واضح و پذیرفته شده بوده و همه‌ی به آن اهتمام و توجه دارند و در راستای تغییر و تحولاتِ مطلوب سیاسی و اقتصادی خود، خویش را بی‌نیاز از توجه به فرهنگ و واگذاری آن به خواست مردم ندانسته و سیاست‌گذاری فرهنگی در جهت آنچه مطلوب پنداشته می‌شود، جزئی ضروری از برنامه‌ریزی‌های اجتماعی این جوامع محسوب می‌شود، در برهه‌هایی از دوره‌های مدیریت کلان انقلاب اسلامی، نه تنها نظام اجرایی و برنامه ریزان کشور به دنبال کشف و طرح نظریه‌ای برمبنای توسعه و پیشرفت پایدار با محوریت فرهنگ دینی و ارائه خط مشیهای اساسی در جهت مهندسی فرهنگی کشور نبوده‌اند،‌ بلکه اهتمامی در جهت هماهنگی دو ساحت سیاست و فرهنگ نداشته و رویکرد مناسبی اتخاذ نکرده‌اند؛ آنگونه که حتی می‌توان مدعی شد با فاصله‌گیری از سیاست فرهنگی مطلوب و اتخاذ رویکردهای غیر دینی و یا سکولار، به فرهنگ جامعه آسیب جدی وارد نموده‌اند. جریان‌های سکولار قبل و بعد انقلاب اسلامی در لوای تبلیغاتی چون دین دولتی و حکومتی شدن دین، در صدد تفکیک دین از دولت بوده‌اند و نقش دولت در توسعه‌ی دین را به نقد کشیده‌اند و از طرف دیگر، چون دین مبنای مشروعیت حکومت و سیاست را فراهم می‌آورده است، به دنبال تفسیر دین به‌گونه‌ای برآمده‌اند که این شأن را از آن سلب کنند و تجربه‌ی تاریخی غرب در سکولاریزاسیون سیاست را در برنامه‌ی کاری خود بگنجانند. چنانکه در شعارهای برخی از نظریه‌پردازان سیاسی و طیف خاصی از سیاستمداران شاهد بیان این دیدگاه هستیم: «واگذاری امور فرهنگی جامعه به مردم و شانه خالی کردن دولت از مسئولیت خود در حوزه‌ی فرهنگ.» این دیدگاه در حقیقت قائل بودن به نوعی «ولنگاری» در عرصه مدیریت فرهنگی و عدم مدیریت آن است.
بانظر داشت این مبانی،‌ ضروری است که گفتمان انقلاب اسلامی به مدیریت فرهنگی در جهت ارزش‌ها و اصول همواره تاکید داشته و آن را در مدیریت و سیاستگذاری فرهنگی خود در همه سطوح،‌ عملیاتی نماید. چنانکه مقام معظم رهبری نیز همواره به این موضوع مهم توجه داشته و بعد از اینکه در سال 1383، شورای عالی انقلاب فرهنگی را مسئول طراحی مهندسی فرهنگی دانستند، در شهریور سال 1386، خطاب به هیئت دولت، بحث مظلومیت فرهنگ را طرح نمودند و نیز در رابطه با تدوین اسناد کلانی چون سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و سند چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران، خواستار توجه جدی به موضوع مدیریت و سیاستگذاری فرهنگی کشور با محوریت حفظ «مبانی انقلاب اسلامی و مبانی استقلال کشور، امام (ره) و مسائلی مانند این‌ها» شده‌اند. ازاینرو و با توجه به تأکیدات مقام معظم رهبری و اصول و مبانی فرهنگی انقلاب اسلامی و نیز نظرداشت شرایط جدید جهان امروز در تهاجم فرهنگی و پیچیدگی ارتباطات رسانه‌ای، ضروری است که دولتها و دستگاه‌های اجرایی و برنامه ریزی کشور،‌ به امر سیاستگذاری، برنامه ریزی و مدیریت فرهنگی کشور اهتمام جدی داشته و به پرورش افراد جامعه به عنوان یک تولیدگر فرهنگی-ارتباطی و نه صرفاً مصرف‌گران فرهنگی توجه نمایند
کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
شما هم می توانید گزیده انتخابی خود از کتاب را ثبت کنید.
نام و نام خانوادگی
عنوان
برگزیده
کد امنیتی
محصولات مرتبط
بازدیدهای اخیر شما