از واژه تا فریاد

معرفی کتاب

تأمل و تحقیق در حوزه ی شعر و ادبیات پایداری و تبیین ابعاد گوناگون آن با بهره گیری از شعر، برخی از دلایلی است که «از واژه تا فریاد» را شکل داده است، اما همه دلایل شکل گیری این کتاب به این ها محدود نمی شود. ضرورت پرداختن به شعر و ادبیات مقاومت و پایداری پس از پایان دفاع مقدس، یکی دیگر از این دلایل است که گردآورنده این کتاب به بررسی آن پرداخته است.
«از واژه تا فریاد»، دربرگیرنده ی گفت وگوهایی با شاعران و نویسندگان این عرصه است و شعر و ادبیات دفاع مقدس را در گفت وگو با آن ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. در این بین، هر یک از این نویسندگان و شاعران، دلایل و برهان های خود را در این باره مطرح می کنند.
«سعید بیابانکی»، شاعر غزل «شهادت»، ضمن اشاره به عمر کمتر از 30 سال شعر دفاع مقدس در ایران، این شعر را به کودکی که تازه متولد شده تشبیه می کند، کودکی که هنوز لب باز نکرده و تازه به او توجه می کنند.
اما «پرویز بیگی حبیب آبادی»، پیشینه شعر مقاومت و پایداری در ایران را به گستردگی تاریخ ایران منوط می داند و موحد بودن مردم این سرزمین را گواه صادقی بر این سخن معرفی می کند. «محمدحسین جعفریان»، شاعر، فیلم ساز و روزنامه نگار نیز در «از واژه تا فریاد» در مقایسه شعر دفاع مقدس و پایداری در ایران با شعر مقاومت جهان می گوید: «معمول است که سروده های مرتبط با جنگ هشت ساله ی کشورمان را در شمار شعر دفاع مقدس می گویند و بر این اساس، شعر مقاومت گستره اش شمول بیشتری دارد که می تواند آثار از گذشته های دوری، از شاهنامه تا شعرهای دفاع مقدس را دربربگیرد. با این وصف در شعر پایداری از جهان کم نداریم که بیشتر داریم اما در شعر دفاع مقدس نه.»
در این کتاب، از مؤلفه ها و ویژگی های شعر مقاومت و پایداری نیز در گفت وگو با شاعران این عرصه نام برده می شود، این که شعر مقاومت یادآور وطنی است که غصب شده و حتی نامش را تغییر داده اند، این که این شعر یادآور هویتی است که انکار می شود و به جای آن صورتی مسخ شده را به نمایش می گذارند، برخی از ویژگی هایی است که در این باره به آن ها اشاره می شود.
«علی داودی»، «عبدالرحیم سعیدی راد»، «محمدرضا سهرابی نژاد»، «حمیدرضا شکارسری»، «مصطفی محدثی خراسانی»، «جواد محقق» و «احمد نادمی»، در «از واژه تا فریاد»، به بررسی شعر و ادبیات مقاومت می پردازند.