بایسته های تبلیغ فرهنگ جهاد و شهادت

معرفی کتاب

بین عناصر و شخصیت‌های دفاع مقدس و جامعه جوان امروز مشترکات و الگوهایی در سیره نورانی شهدا به چشم می‌خورد که استخراج این الگوها و ثروت عظیم نیازمند فناوری خاص است که آن فناوری «راهیان نور» است و تکنولوژی بهره برداری از راهیان نور «روایتگری تخصصی فرهنگ جهاد و شهادت» می‌باشد.

این اثر، جزو اولین منابع جامعی به حساب می‌رود که آداب و مهارت‌های تبلیغ فرهنگ جهاد و شهادت را به صورت مبسوط و کاربردی در اختیار مبلغان و راویان روحانی قرار می‌دهد.

روش‌ها و مهارت‌های تدوین شده در این مجموعه، بر اساس یافته‌ها تجربه‌ها و تدریس اساتید مؤسسه روایت سیره شهدا در دوره‌های آموزش روایتگری گردآوری شده است.

کتاب حاضر در صدد آموزش بایدها و نبایدهای تبلیغ فرهنگ جهاد و شهادت و بایسته‌های روایتگری می‌باشد.

مجموعه حاضر با بهره‌گیری از منابع علمی و تجربه عملی راویان روحانی طی اعزام‌های مختلف به محافل شهدای مناطق جنگی و کاروان‌های زیارتی راهیان نور تدوین شده است. آنچه از تبلیغ فرهنگ جهاد و شهادت (روایتگری) مدنظر است، صرفاً بیان خاطرات دوران هشت ساله دفاع مقدس نیست، بلکه تحلیل و تطبیق این حقایق با ارزش‌های دینی است که با هدف تبلیغ معارف دین اسلام و ترویج فرهنگ مجاهدت و شهادت‌طلبی صورت می‌گیرد.

این اثر با هدف افزایش سطح توانایی راویان گرامی در رویارویی با مخاطبان فرهنگ دفاع مقدس و بر اساس نگاه حرفه‌ای کارشناسان عرصه سخن و روایتگری و با بهره‌گیری از تجربیات سال‌های گذشته و آسیب‌شناسی های انجام شده، نگارش گردیده است که حاوی مهارت‌های لازم در خصوص بایدها و نبایدهای روایتگری می‌باشد.
این اثر در شش فصل تهیه و تنظیم شده است؛ در فصل اول که با عنوان «راوی شناسی» تألیف شده، در ابتدا جنبه‌های شخصیتی راوی (ظاهری و باطنی) تبیین شده و در ادامه به 10 وظیفه ذاتی راوی در برابر مسئولیت روایتگری می‌پردازد که از جمله آنها می‌توان به پیوند روحی و معنوی و عاطفی با شهدا، روایت منطقی و استوار، رعایت مراتب اخلاص و مسئولیت‌های معنوی، نگاه جامع به دفاع مقدس، پرهیز از تحلیل و سخنان ناشیانه، و تسلط بر شیوه‌ها و قالب‌های روایتگری اشاره کرد.

«آداب و اصول روایت گری» عنوان دومین فصل از این اثر است که پس از بیان اصول و مبانی روایتگری و آیات روایتگری در قرآن کریم، اصول مهندسی روایتگری (تشخیص، تبیین، تناسب، دسته بندی مطالب، تطهیر، تکریم، تسهیل، تدریج، تعلیم و تربیت، اتقان) تشریح شده است.

در این فصل، اصول ایمانی معنویت ساز، آثار معنویت در روایتگری، شاخصه‌های سنجش معنویت، شاخصه‌های بیان هنرمندان، و چیستی و چرایی و چگونگی روایتگری مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

نویسنده در فصل سوم این کتاب، به «مهارت های مخاطب شناسی» پرداخته است و انواع مخاطب (عام، خاص و اخص) و ویژگی‌های آن را برشمرده و به تقسیم بندی مخاطب بر اساس پذیرش روایتگری می‌پردازد و در ادامه به محورهای مهم در مخاطب شناسی (توان شناسی، روانشناسی، زبان شناسی، مسئله شناسی، نسخه شناسی، اقتضا شناسی) اشاره دارد.

در ادامه این فصل، مهارت همانندسازی برای مخاطب (راهکارها و مصادیق) تبیین شده و مهارت‌های مواجهه با انواع مخاطب تشریح گردیده است.

در فصل چهارم که با عنوان «ساماندهی فرصت‌ها در روایتگری» پرداخته شده، اهمیت فرصت راهیان نور، تبیین و مفهوم شناسی اردوی راهیان نور، ماهیت و اهمیت برگزاری آن و چرایی تقدس این مسأله تشریح شده است.

سپس، به وجود فرصت زیارتگاه شهدا پرداخته شده و فرصت‌های اردویی مطرح و به مهارت‌های لازم برای مدیریت زمان و محتوا (از جمله مهارت موقعیت یابی در مسیرها، بهره برداری از فرصت و موقعیت مسیرها، موقعیت‌های اتوبوسی در مسیر، فرصت‌های مربوط به مکان اسکان) اشاره گردیده است.

«مهارت محتوایابی و شیوه‌های ارائه در روایتگری» عنوان پنجمین فصل از کتاب «بایسته های تبلیغ فرهنگ جهاد و شهادت» است که در این فصل، اهمیت موضوع یابی و عنوان گذاری، مهارت یادداشت برداری و تهیه محتوا، مهارت سازمان دهی اطلاعات مورد نیاز در روایتگری و مهارت ارائه محتوا (تقسیم بندی مطالب، ارائه محتوای رسانه‌ای، ارائه محتوا در یادمان و ارائه محتوای مخاطب محور) بیان شده و در پایان، نمونه موضوعات محتوایی ویژه روایتگری دانش آموزی آمده است.

نویسنده در ششمین و آخرین فصل از این اثر، «مهارت پاسخگویی به شبهات و سوالات دفاع مقدس» را مطرح کرده و در این راستا، زمینه‌های ایجاد سوال در مورد دفاع مقدس، عوامل ایجاد شبهه در این باره، مهارت‌های لازم در مواجهه با شبهه و سوال، انواع روش‌های القای شبهه، تکنیک پاسخگویی به شبهات و سوالات، و محورهای اصلی سوالات مخاطبان جوان تبیین شده است.