استاد علی ابوالحسنی(منذر)، تاریخ نگار برجسته درگذشت

اذا مات العالم الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمة لایسدها شیء. از تخلصی‌ که‌ برای‌ خود انتخاب‌ کرده‌ معلوم‌ بود که‌ بنا دارد بر سکوی‌ «انذار» در تاریخ‌ معاصر ایران‌ گام‌ بنهد و از چیزهایی‌ بگوید و بنویسد که‌ طعم‌ رسالت‌ انبیا را داشته‌ باشد، اما نکتۀ‌ جالب‌ در راه‌ و روش‌ استاد علی‌ ابوالحسنی(منذر) آن بود‌ که‌ این طلبۀ‌ پرذوق‌ و هوش،‌ زمانی‌ وارد حوزۀ‌ تاریخ‌ و تاریخ‌نگاری‌ ایران شد که‌ این‌ عرصه‌ برای‌ حوزه‌های‌ علمیه‌ چندان گشوده‌ و ناشناخته‌ نبود. او از جمله‌ افراد نادری‌ بود‌ که‌ در کسوت‌ روحانی‌ به‌ موضوعی‌ توجه کرد که‌ نامتداول‌ بود و مانند اشخاصی‌ همچون‌ مدرس، علامه‌ طباطبایی‌ و استاد مطهری‌ بر ضرورت‌های‌ ناشناخته‌ و مغفول‌ نسل‌ و صنف‌ خویش‌ چشم‌ گشود و خود را وقف‌ آن‌ نمود.

منذر در سال 1334 در تهران متولد شد و پس از گذراندن تحصیلات کلاسیک و ورود به دانشگاه، با تشویق اطرافیان خود تحصیلات حوزوی را برای فعالیت‌های علمی خود برگزید.

حجت‌الاسلام ابوالحسنی پس از ورود به قم در مدرسه حقانى که در آن زمان تحت مدیریت شهید آیت‌الله قدوسى قرار داشت، به تحصیل مشغول شد و پس از مدت کوتاهى، بطور آزاد در حوزه علمیه قم به ادامه تحصیل پرداخت. او در قم از محضر اساتید به نامی بهره برد، استادانی چون حضرات آقایان: مدرس افغانى و موسوى گرگانى (ادبیات)، اعتمادى، راستى کاشانى، دوزدوزانى، جلال طاهرشمس گلپایگانى، موسوى تهرانى و سید على محقق داماد (اصول فقه) ستوده و پایانى (مکاسب) خزعلى و شب زنده‌دار (تفسیر) جعفر سبحانى (رجال) مصباح یزدى(معارف) شیخ حسین مظاهرى و شیخ جواد کربلایى(اخلاق) حاج شیخ جواد تبریزى، وحید خراسانى(بترتیب در فقه و اصول). وی همچنین از برخی از اساتید به صورت غیر رسمى بهره وافر برد که از آن جمله می‌توان به آیت الله شیخ حسین لنکرانى در تاریخ، سیاست، تفسیر و ادبیات؛ سید مرتضى عسکرى در تاریخ اسلام و مسایل مربوط به سقیفه؛ سید محمد کاظم قزوینى در معارف اسلامى و ولایت؛ دکتر سید احمد فردید و دکتر رضا داورى اردکانی در غرب شناسی؛ اشاره کرد.

منذر پس‌ از سال‌ها تحمل‌ رنج‌ و سختی‌ تحقیق‌ و پژوهش‌ با انصاف‌ و دقت‌ و پختگی‌ و با قلمی‌ محکم‌ و روان‌ و موشکاف، مورخی‌ کم‌نظیر و از بعضی‌ لحاظ‌ منحصر‌به‌فرد در حوزۀ‌ تاریخ‌ معاصر شد که‌ با نگارش صدها مقاله و ده‌ها جلد اثر تاریخی‌ گرانسنگ،‌ پیشتاز عرصۀ‌ تحریف‌زدایی‌ و ناگفته‌گویی‌ در تاریخ‌ معاصر ایران، به‌ویژه‌ انقلاب‌ مشروطه،‌ گردید.

بوسه بر خاک پی حیدر؛ آینه‌دار طلعت یار؛ تراز سیاست؛ سلطنت علم و دولت فقر؛ پایداری‌ تا پای‌ دار؛ تحلیلی از نقش سه گانه شیخ شهید نوری در نهضت تحریم تنباکو؛ آخرین‌ آواز قو؛ اندیشه‌ سبز، زندگی‌ سرخ؛ دیده‌بان بیدار؛ کارنامه شیخ فضل الله نوری؛ خانه بر دامنه آتشفشان، سیاه پوشی بر سوگ ائمه نور(ع) نام بعضی از آثار اوست، و هنوز «هزار بادۀ ناخورده در رگ تاک است» ... .

پیام تسلیت آیت الله جعفر سبحانی در پی درگذشت حجت الاسلام علی ابوالحسنی (منذر)

متن پیام حضرت آیت الله سبحانی بدین شرح است:

باسمه تعالی

إنّا لله و إنّا إلیه راجعون

درگذشت جانگداز عالم ربانی، پژوهشگر ژرف نگر حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای حاج شیخ علی ابوالحسنی (منذر) موجب تاثر و تالم گردید، زیرا روحانیت در ایران شخصیتی را از دست داد که با قلم روشنگر خود از ساحت ولای اهل بیت(ع) و خاندان رسالت دفاع می کرد و ولای خالص خود را نشان می داد.

وی سالیان درازی پیش از انقلاب اسلامی و پس از آن در حوزه علمیه قم، مشغول تحصیل بود و یکی از محققان برجسته موسسه امام صادق(ع) به شمار می رفت. او در سنگر دفاع از روحانیت شیعه، آثار ارزشمندی دارد. اثر برجسته او پیرامون آیت الله شیخ فضل الله نوری نشانگر اطلاعات وسیع او در تاریخ معاصر بود و توانسته است حقانیت این شهید مشروطه مشروعه و خیانت دیگران را به اثبات برساند.

اشعار و نکات ادبی و سروده های ولایی او یکی از ابعاد روحی اوست. اینجانب این ضایعه بزرگ و را به پیشگاه حضرت بقیة الله ارواحنا فداه و جامعه روحانیت بالاخص خانواده ایشان و سایر بستگان بالاخص خانواده شفیعی تسلیت گفته و از خداوند بزرگ برای ایشان صبر جمیل و اجر جزیل را خواهانم و در حقیقت: از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش.
اول ربیع اثانی 1433
جعفر سبحانی

سایت پاتوق کتاب بدین وسیله فقدان این محققِ عالم و پژوهشگر امین و دقیق را به خانواده ایشان و جامعه علمی کشور تسلیت عرض نموده و خود را در غم ایشان شریک می‌دانیم.

کتاب سیاه پوشی در سوگ ائمه نور (ع) این نویسنده در فروشگاه موسسه کتاب فردا و سایت پاتوق کتاب موجود و قابل تهیه است.