چهارمین کنگره بین‌المللی «صدای پای آب» برگزار می‌شود

چهارمین کنگره بین‌المللی «صدای پای آب» ویژه گرامیداشت شاعر معاصر کشور، زنده‌یاد سهراب سپهری، ساعت ۱۵ دوشنبه ۱۵ مهرماه در تالار سوره حوزه هنری برگزار خواهد شد.

در این مراسم از پروانه سپهری و پریدخت سپهری خواهران و دایی سهراب سپهری و همچنین مهدی قراچه داغی مترجم، محمد باقرنجف زاده و مهری رحمانی پژوهشگر، محمد رضا سعیدی رییس کمیسیون ملی یونسکو در ایران، عبدالمهدی مستکین مدیر فرهنگی کمیسیون ملی یونسکو، مجید حسین زاده رییس انجمن خوشنویسان ایران، مهدی افشار مترجم، سعید سعید پور مترجم، عبدالعلی دستغیب شاعر و پژوهشگر، فاطمه راکعی شاعر، محقق و رییس انجمن شاعران ایران درسال 91، شهره وکیلی نویسنده و پژوهشگر، عبدالرضا مدرس زاده پژوهشگر، ایرج اسکندری استاد هنرهای تجسمی دانشگاه هنر، جلال الدین سلطانی کاشفی نقاش و پژوهشگر، کریم فیضی پژوهشگر، ناصر بزرگمهر پژوهشگر، محمد ابراهیم جعفری، مشفق کاشانی، خانواده زنده یاد استاد احمد اسفند یاری هنرمند و نقاش معاصر، خانواده زنده یاد سیده معصومه سیحون موسس گالری سیحون، حجت الاسلام محمد صادق ملبویی محقق و پژوهشگرفرهنگی، حجت الاسلام محمد علی زم مدیر و پژوهشگر فرهنگی- هنری، استاد مهرداد پازوکی مشاور موسیقی آثار سهراب سپهری، نصرت میلانی صدر دبیر اجرایی کنگره، علیرضا معینی هنرمند و مجری تقدیر بعمل خواهد آمد.

سهراب سپهری در 15 مهرماه 1307 در شهر کاشان به دنیا آمد. پدرش اسدالله سپهری کارمند اداره پست و تلگراف بود و هنگامی که سهراب نوجوان بود پدرش از دو پا فلج شد. با این حال به هنر و ادب علاقه ای وافر داشت. نقاشی می‌کرد، تارمی ساخت و خط خوبی هم داشت.

سپهری در سال‌های نوجوانی پدرش را از دست داد و در یکی از شعرهای دوره جوانی از پدرش یاد کرده است.

دوره کودکی سپهری درکاشان گذشت. سپهری درسال‌های کودکی شعرهم می گفت، یک روز که به علت بیماری درخانه مانده و به مدرسه نرفته بود با ذهن کودکانه اش نوشت:

ز جمعه تا سه شنبه خفته نالان

نکردم هیچ یادی از دبستان

از درد دل شب و روزم گرفتار

ندارم من دمی از درد آرام

سهراب از سال چهارم دبیرستان به دانش سرا رفت و در آذر ماه 1325 یعنی اندکی بیش از یک سال بعد از به پایان رساندن دوره دو ساله دانش سرای مقدماتی به استخدام اداره فرهنگ کاشان (اداره آموزش و پرورش) در آمد و تا شهریور 1327 در این اداره ماند.

اولین کتاب سپهری با نام «مرگ رنگ» در تهران منتشر شد که به سبک نیمایی بود.

سپهری دومین مجموعه شعر خود را با نام«زندگی خواب‌ها» در سال 1332 سرود و در همین سال بود که دوره لیسانس نقاشی را در دانشکده هنرهای زیبا با رتبه اول و دریافت نشان اول علمی به پایان رساند.

از سال 1332 به بعد، زندگی سپهری در گشت و گذار و مطالعه نقاشی و حکاکی در پاریس، رم و هند و شرکت در نمایشگاه‌ها و آموختن و تدریس نقاشی گذشت، تا جایی که بعضی او را«شاعری نقاش» خوانده اند و بعضی دیگر «نقاشی شاعر».

سهراب در سال 1337 دو کتاب آوار آفتاب و شرق انده را آماده چاپ کرد ولی موفق به چاپ آنها نشد و سرانجام در سال 1340 این دو کتاب به انضمام «زندگی خواب ها» زیر عنوان «آوار کتاب» منتشر شد.

در این کتاب می‌توان به جلوه‌های

  زبان خاص سپهری برخورد کرد و همچنین شور و شوق آمیختگی با طبیعت را _که در شعرهای بعدی کاملاً واضح می‌شود _ بیشتر دید.

در «شرق اندوه» سپهری از هر نظر تحت تاثیر غزلیات مولوی است و شعرهای این مجموعه همه شادمانه و شورانگیزند.

دو شعر بلند «صدای پای آب» و«مسافر» پنجمین و ششمین کتاب‌های او هستند.

شهرت سپهری از سال 1344 و با انتشار شعر بلند «صدای پای آب» آغاز شد. در «صدای پای آب» است که محتوای ویژه‌ی شعر سپهری فرمش را می یابد. فرم و محتوای شعر سپهری، از «صدای پای آب» به بعد به هماهنگی می‌رسند.

«صدای پای آب»، کنایه از صدای پای مسافری در سفر زندگی است.

این شعر که روزبه روز بر شهرت ومحبوبیت اوافزود، اولین باردرفصلنامه آرش در آبان همان سال منتشر شد.

سپهری که تمام عمرش را به دور از جنجال روزنامه‌ها و مجلات و فقط با دوستان اندک و تنهایی خود می‌زیست و بدین سبب از طرف نشریات جدی گرفته نشده بود، در سال 1345 با انتشار شعر بلند «مسافر» که یکی از درخشان ترین شعرهای فارسی است، بزرگی و شاعری‌اش را بر نشریات تحمیل کرد.

شایان ذکر است، چهارمین کنگره بین المللی «صدای پای آب» به مناسبت هشتاد و پنجمین سالروز ولادت سهراب سپهری، روز دوشنبه 15 مهرماه با حضور جمعی از شاعران و پژوهشگران از ساعت 15 در تالار سوره حوزه هنری؛ واقع خیابان سمیه – نرسیده به پل حافظ – حوزه هنری برگزار خواهد شد.