loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

شعر منتشرنشده‌ای از غلامحسین ابراهیمی دینانی

نویسندگان مرتبط : غلامحسین ابراهیمی دینانی

شنبه 30 فروردین 1393

«غلامحسین ابراهیمی دینانی» جزو شاگردان مبرز امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی(ره) محسوب می‌شود و اندیشه‌های خود را مدیون علامه می‌داند.

او می‌گوید: «علامه فهمیدند که من شعر هم می‌گویم، یک روز از من سؤال کردند و من نیز تصدیق کردم ولی ایشان صراحتاً گفتند که فعلا شعر نگو! من دلیلش را پرسیدم و علامه گفتند که چون فلسفه می‌آموزی، ذهنت تخیلی می‌شود.»

دینانی پس از یک دهه تلمذ نزد علامه طباطبایی و سال‌ها مطالعه و تدبر اکنون به چهره‌ ماندگار فلسفه ایران بدل شده و یکی از برجسته‌ترین اساتید فلسفه اسلامی است. وی گاه‌گاهی شعر هم می‌گوید که یکی از این اشعار منتشر نشده در پی می‌آید:

 

 

کجایی ‌ای حبیب امشب به کویَت من سفر کردم

نمی‌دانی چه‌ها با این دل شوریده‌سر کردم

 

چه شب‌ها بود آن شب‌ها چه شب امشب نمی‌دانم

نمی‌پرسی بما چون شد شبی را تا سحر کردم

 

به رسوایی کشید امشب جنون دل که من او را

به کویت بردم و دیوانه را دیوانه‌تر کردم

 

به بستان خیال دوست خوش در سیر و پروازم

چه غم باشد اگر کنج قفس سر زیر پر کردم

 

صفای عشق را نازم که مستی می‌دهد دل را

خماری‌ها ز سر بیرون من از این رهگذر کردم

 

به خونخواری خلایق نسبتم دادند چون هر دم

ز سوز اندرون دامن به خونِ دیده‌تر کردم

 

شعر مذکور در ارج‌نامه غلامحسین ابراهیمی دینانی تحت عنوان «سالک فکرت» درج شده است و در بیست‌وهفتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران ارائه می‌شود.

منبع: خبرگزاری فارس

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
اخبار مرتبط
محصولات مرتبط