loader-img
loader-img-2
بعدی
بعدی بازگشت
بعدی بازگشت

نگاهی به سه ترجمه و دریافت های سیدمهدی شجاعی از مناجات های ماه رمضان

انتشارات مرتبط : کتاب نیستان

معرفی و نگاهی به سه ترجمه و دریافتِ سید مهدی شجاعی از سه ادعیه ی «دعای ابوحمزه ی ثمالی»، « مناجات خمسه عشر» و «دعای کمیل».

یکشنبه 8 تیر 1393

کتاب «شکوای سبز» ترجمه و برداشت آزاد سیّد مهدی شجاعی از دعای شریف ابوحمزه ثمالی است که از آن به بلندترین دعاهای سحر ماه مبارک رمضان یاد می کنند.

برداشت هایی که حاصلش در یک کتاب، جدای از ترجمه متن دعا، راوی و نمایشگر کرشمه کلمات به هنگام راز و نیاز با خالق هستی است. در این کتاب شجاعی در کنار وفاداری به اصل متن دعا و معنای حقیقی آن به زبان روایی خود شمایلی آهنگین و عارفانه داده است و ترجمه ای متفاوت و تأثیرگذار به مخاطبان عرضه کرده است.
او با توجه به وزن و آهنگ متن عربی و نیز با توجه به جنس مخاطبانی که متن کتاب وی را مطالعه خواهند کرد، سعی کرده به ترجمه ای برسد که جدای از برانگیختن احساسات بی غلّ و غشّ مخاطبان، در احساس نیاز به داشتن ارتباط با پروردگار، آن ها را با زیبایی های متن ارائه شده از زبان اهل بیت علیهم السلام آشنا سازد و در عین حال دچار سردرگمی ناشی از متکلّف بودن متن نکند.

شجاعی در مقدمه کتاب می نویسد: «کسی که حرف زدن با محبوب را به گونه ای بلد باشد که همه انسان ها بتوانند خودشان را جای گوینده آن حرف ها بگذارند و آن حرف ها را حرف های خودشان بیانگارند، کسی جز معصوم نیست و آن حرف ها، همان ادعیه ای است که بر زبان معصوم جاری شده است و یکی از متعالی ترین نمونه های آن حرف ها، همین دعای ابوحمزه ثمالی است که بر زبان مبارک حضرت زین العابدین و سید الساجدین جاری شده است.»

در بخشی از این دعا آمده: در خوشبختی من کجاست پروردگار من، وقتی که سعادت، جز از مشرق دست های تو طلوع نمی کند.

مفرّ من، روزنه نجات من، گریزگاه من کجاست، وقتی هیچ پناهی جز تو نیست...

نه آنکس که نیکی کند از یاری و رحمت تو مستغنی است، نه آن کس که اهل بدی و بی باکی است و در مسیر نارضایتی تو قدم می زند، می تواند از حیطه قدرت تو خارج شود.

خدای من! من تو را به خودت شناختم، با خودت و به واسطه خودت. تو بودی که مرا به سوی خودت راه نمودی، تو بودی که مرا به خودت خواندی و دعوتم کردی. اگر تو نبودی و اگر تو نمی کردی، من چه می دانستم که تو کیستی.»

دست دعا، چشم امید
کتاب «دست دعا، چشم امید»؛ دریافتی است از مناجات خمس عشره امام سجاد علیه السلام. سید مهدی شجاعی، نوینسده از این مناجات ها چنین تعبیر کرده است: «مناجات خمسه عشره که از وجود قدسی حضرت سجاد علیه السلام تراوش کرده، از لطافت و حلاوتی خاص و منحصر به فرد برخوردار است.

امتیاز خاص و منحصر به فرد مناجات 15 گانه ـ خمس عشره ـ این است که هر انسانی با ویژگی های روحی و روانی خودش و همه انسان ها در شرایط روحی و روانی مختلف شان، می توانند مناجات مورد نیاز خود را در این مجموعه پیدا کنند.

به عبارتی می توان گفت حالات مختلف انسان های مختلف از 15 موقعیت کلی تجاوز نمی کند که مناجات خمس عشره برای یکایک این شرایط و حالات، نسخه ای جدا و مستقل تدارک دیده است. براساس این مقدمات به این نوید و امید می توان رسید که انسان با در دست داشتن مناجات خمس عشره، در همه حالات حرف برای گفتن با خدا دارد.»

نویسنده کتاب زبان لطیف و ادبیات ویژه ای در ترجمه دارد که به فهم حسّ و حال اصل دعا کمک می کند. مناجات الشاکرین چنین آغاز می شود: خدایا! تشنگی عمیق من و باران مداوم و بی حدّ و حصر تو، مرا از اقامت در زیر خمیه شرکت بازداشته است. خدایا! دست یاری هر لحظه تو در نشیب و فراز صخره های صعب زندگی، مرا از اندیشه پرتگاه های ناسپاسی واگذاشته است...

نیایش ها و زیارت ها ـ 2
این اثر ترجمه دعای کمیل توسط سید مهدی شجاعی، همراه با متن عربی است. شجاعی در این ترجمه سعی کرده متنی روان و زیبا را به خواننده ارائه دهد. خود دعای شریف کمیل دارای مضامین بسیار زیبا، لطیف و جذابی است و آمیختن آن ها با قلم این نوینسده، زیبایی آن را دو چندان کرده و مخاطب را شیفته خود می کند.

کاربر گرامی توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظر شما در رابطه با همین مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که در این رابطه سوالی دارید و یا نیازمند مشاوره هستید از طریق تماس تلفنی و یا بخش مشاوره اقدام نمایید.
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
نظر
کد امنیتی
اخبار مرتبط
محصولات مرتبط